Page 10 - فصل اول-جغرافیای طبیعی/ استان کردستان
P. 10

‫جغرافیای طبیعی‪10 /‬‬

                                                                                              ‫الف) کوهها‬
‫کوه چهلچشمه (چلچمه)‪ :‬یک تودة کوهستانی است که ارتفاعات آن بین سه شهرستان دیواندره‪ ،‬سقز و مریوان‬
‫توزیع شده است‪ .‬بلندترین قله این کوهستان که به زلیخا نیز شهرت دارد‪ ،‬با ارتفاع ‪ 3155‬متر در شهرستان دیواندره واقع‬

                                    ‫شده است‪ .‬این تودة کوهستانی دارای قلههای مرتفع و متعدد دیگری نیز هست‪.‬‬
‫کوه مسجد میرزا‪ :‬قلة این کوه حدود ‪ 3040‬متر ارتفاع دارد و در جنوبشرقی قلة شاهنشین و جنوبغربی روستای‬

                                                                                     ‫نرگسله واقع شده است‪.‬‬
‫از کوه مسجد میرزا بهسمت روستای تبریزخاتون‪ ،‬رشته ارتفاعاتی شکل گرفته است که قلههای زیادی را دربرمیگیرد‪.‬‬
‫برخی از این قلهها مانند سنگ سفید‪ ،‬ارتفاعی بیش از ‪ 2800‬متر دارند‪ .‬از قلههای دیگر این رشتهکوه میتوان به تفنگچیان‪،‬‬

                                                                         ‫برد رش‪ ،‬شیخ لطیف و ‪ ...‬اشاره کرد‪.‬‬
‫کوههای سارال‪ :‬کوههای سارال در جنوب شهرستان دیواندره و در مرز آن با شهرستان سنندج واقع شدهاند‪ .‬درواقع‪،‬‬
‫بخشی از این کوهستان و بلندترین قلههای آن در مرز با شهرستان سنندج قرار گرفته است‪ .‬ازجملة این قلهها که ارتفاعی‬

  ‫بیش از ‪ 2800‬متر دارند‪ ،‬میتوان به قلههای شیخ معروف‪ ،‬توکلان‪ ،‬ابراهیم شوانه و سید رحمان و هوار کریم اشاره کرد‪.‬‬
‫کوه تبریزخاتون‪ :‬این کوه بهصورت رشته ارتفاعی شرقی ‪ -‬غربی است که بلندترین بخش آن (هوازو) حدود ‪2700‬‬

                 ‫متر ارتفاع دارد و در شمالغربی روستای قلعهگاه و جنوبغربی روستای تبریزخاتون واقع شده است‪.‬‬
‫از شهر زرینه بهسمت غرب‪ ،‬رشته ارتفاعی وجود دارد که از یک سلسله قله تشکیل شده است و ارتفاع برخی از آنها‬
‫مانند قلة کنهکشک در جنوبغربی روستای قاچیان به ‪ 2650‬متر میرسد‪ .‬از دیگر قلههای این رشته میتوان به حاجی سید‪،‬‬

                                                         ‫حمه مراد مرده‪ ،‬بولحسن و کوه سیاه و سفید اشاره کرد‪.‬‬
                                                                                             ‫ب) دشتها‬

‫شهرستان دیواندره یکی از شهرستانهای مستعد ازنظر کشاورزی در استان کردستان به شمار میآید‪ .‬وجود دشتهای گسترده‬
‫و حاصلخیز بهویژه در منطقة زرینه اوباتو در شمال و همچنین بخش مرکزی شهرستان و دشتهای منطقة سارال‪ ،‬توپوگرافی هموار‬
‫و ملایمی را در این بخشها به وجود آورده است‪ .‬در شهرستان دیواندره نیز جریانهای رودخانهای و عمل فرسایش سبب گسترش‬
‫الگوی زهکشی درختی شده است که وجود میانآبهای هموار و نسبت ًا وسیع بین این جریانات‪ ،‬ظاهر دشتها را حفظ کرده است‪.‬‬
‫مساحت زیادی از این شهرستان‪ ،‬شیب بسیار ملایم دارد که دشتهای واقعی شهرستان را در بر میگیرد‪ .‬درمجموع‪ ،‬تقریب ًا حدود‬

                                      ‫هفتاد درصد از مساحت شهرستان دیواندره‪ ،‬توپوگرافی هموار و نسبت ًا هموار دارد‪.‬‬
‫دشت اوباتو‪ :‬این دشت گسترده‪ ،‬مناطق شمالی شهرستان دیواندره را در بر میگیرد و درنتیجة فعالیت شبکة آبهای جاری‬
‫آن‪ ،‬که بخشی از شبکة زهکشی حوضة قزلاوزن محسوب میشوند‪ ،‬توپوگرافی مَ ّواجی پدید آمده است‪ .‬این دشت بهواسطة‬

          ‫زمستانهای سخت از شهرت خاصی برخوردار است و یکی از مناطق دیدنی شهرستان دیواندره محسوب میشود‪.‬‬

                                                                                      ‫ج) پدیدههای طبیعی‬
‫غار کرفتو‪ :‬این غار در آهکهای سفیدرنگ سازند قم به سن الیگو ‪ -‬میوسن شکل گرفته است‪ .‬این غار بهعنوان یک‬
‫پدیدة طبیعی ‪ -‬انسانی است که در شمال شهرستان دیواندره در بخش کرفتو واقع شده و یکی از پدیدههای گردشگری‬

                                                                         ‫شهرستان دیواندره محسوب میشود‪.‬‬
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15