Page 8 - فصل پنجم-اقتصاد،مشاغل و شیوه معیشت/ استان کردستان
P. 8

‫اقتصاد‪ ،‬مشاغل و شیوة معیشت‪8/‬‬

                                                                                              ‫‪ .10‬موچش‬
‫کشاورزی در موچش بر دو رکن دامداری و کشاورزی استوار است‪ .‬بنابر آمارها‪ ،‬مجموع اراضی تابعة شهر موچش ‪560‬‬
‫هکتار بود که از این میزان حدود ‪ 90/4‬درصد آبی (‪ 506‬هکتار) و ‪ 9/6‬درصد بهصورت دیم است‪ .‬عمدهترین محصولات‬
‫زراعی این شهر شامل گندم آبی‪ ،‬آفتابگردان‪ ،‬نباتات علوفهای‪ ،‬گندم دیم‪ ،‬نخود و عدس است‪ .‬گندم آبی با ‪ 62/7‬درصد و‬

   ‫سپس آفتابگردان و نباتات علوفهای‪ ،‬بیشترین سهم از سطوح کشت این منطقه را دارند (همان‪ ،‬ج‪ :9 .‬در دست انتشار)‪.‬‬

                                         ‫دامداری و دامپروری‬

‫اقتصاد منطقه پس از زراعت متکی به دامپروری است و هر روستایی همزمان با کارهای زراعی در حدود اسکان و احتیاج‬
‫به دامپروری نیز اشتغال دارد‪ .‬میزان پرورش دام در سراسر منطقه یکسان نیست و از شرق به غرب اهمیت آن افزایش مییابد‪.‬‬
‫آبوهوا از مهمترین عوامل در پراکندگی پرورش دام است؛ بهطوریکه افزایش میزان و پراکندگی باران سالیانه از یک طرف‬
‫و شکل ناهمواری و ارتفاع زمین از طرف دیگر در این امر دخالت دارند‪ .‬پرورش دام برای بیشتر روستاییان برای استفاده از‬
‫لبنیات آن است و قسمت زیادی از فرآوردههای آنها جنبة خودمصرفی دارد‪ .‬ازاینرو‪ ،‬باتوجهبه عوامل مساعد‪ ،‬حداکثر نیروی‬
‫انسانی در غرب و بهویژه بخش دیواندره به زراعت و دامپروری مشغول هستند‪ .‬این در حالی است که افزایش عوامل نامساعد‬
‫در شرق‪ ،‬دامپروری را محدود کرده و قسمتی از نیروی انسانی به فعالیتهای دیگر ازجمله صنایع بافتنی دستی اشتغال دارند‬

                                                                                    ‫(محمودی‪.)153 :1352 ،‬‬
‫وجود بارندگی کافی توأم با شرایط جغرافیایی مطلوب عامل به وجود آمدن مراتع مناسب در استان است؛ بهطوریکه وجود‬
‫‪ 1294‬هزار هکتار مراتع مساعد باعث شده استان کردستان یکی از استانهای سرآمد در زمینة پرورش دام باشد‪ .‬ازنظر ظرفیت‬
‫دامپروری (تعداد واحد دامی‪ ،‬مقدار مرتع‪ ،‬مقدار تولید گوشت قرمز‪ ،‬مقدار تولید شیر و ‪ )...‬کردستان رتبة پنج کشور را دارد‪ .‬همچنین‬
‫تراکم دامی این استان‪ ،‬دو برابر تراکم دامی کشوری است و سالیانه ‪ 320‬هزار تن محصولات دامی ‪ 2/6‬درصد گوشت قرمز و ‪1/6‬‬
‫درصد گوشت مرغ کشور در این استان تولید میشود؛ اما علیرغم تمامی این پتانسیلها به دلایل زیادی همچون مهاجرت مردم به‬
‫شهرها‪ ،‬نبود اشتغال و سرمایهگذاری در مناطق روستایی و عدم مدیریت‪ ،‬بخش دامپروری با کاهش فعالیت و تولید مواجه شده‬

                                                                        ‫است (فتاحی و دیگران‪.)17-16 :1395 ،‬‬
‫دامداری دیگر محور معیشتی مناطق کوهستانی بهویژه دیواندره است که عموم ًا بهصورت سنتی و با محوریت پرواربندی دام‬
‫سبک انجام میشود‪ .‬بسیاری از مردم منطقه در کنار زراعت بهصورت سنتی به نگهداری و پرورش دام نیز میپردازند که بیشتر‬
‫تولیدات به مصرف خود خانوارها میرسد‪ .‬فضاهای کمتراکم این ناحیه‪ ،‬علیرغم برخورداری از مزیتهای طبیعی بالقوه‪ ،‬بهدلیل‬
‫دسترسی دشوار و عدم توسعة اقتصادی‪ ،‬اجتماعی و زیربنای محدود‪ ،‬مهاجرفرست بوده است‪ .‬همچنین زندگی اجتماعی ‪ -‬اقتصادی‬
   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13