Page 40 - فصل چهارم-جغرافیای روستایی و عشایری/ استان کردستان
P. 40
جغرافیایی روستایی و عشایری40/
بگی ،شهیدی و بهرام بگی دیده میشوند .تعدادی از ایلات منطقة بانه و سقز محدود به جغرافیای سیاسی استان کردستان نبوده و تا
مناطق کردنشین استان آذربایجانغربی مانند مهاباد و پیرانشهر گسترش یافتهاند.
در زمان صفویه تعدادی از ایلات و عشایر منطقة کردستان به شمال خراسان کوچانده شدند و امروز طوایف گوناگون
آنها از سرخس در انتهای شرقی خراسان تا پاسگاه مرزی چات در گرگان مستقر هستند .از بازماندگان این طوایف ایل مهم
زعفرانلو است که از طوایف متعددی همچون کیکانلو ،بیچرانلو و عمارلو تشکیل شده است .عدة زیادی از ایل عمارلو نیز
به جنوبشرق رودبار در استان گیلان کوچانده شدهاند (حیرت سجادی.)35 :1382 ،
امروزه بقایای کوچروی و عشایری فقط از روی نامهای خانوادگی رایج در مناطق مختلف کردستان مانند فیضالله بگی،
بهرام بگی ،مندمی ،علیمرادی و ...شناسایی میشوند .البته در بعضی از مناطق کردستان مانند منطقة هورامان بهدلیل جغرافیای
خاص این منطقه هنوز هم بهنوعی زندگی کوچنشینی وجود دارد .ساکنین منطقة هورامان در فصول گرم و سرد سال در دو
منطقة متفاوت از هم به سر میبرند .در زمستانها داخل روستا زندگی کرده و با شروع فصل گرما در اوایل بهار به ارتفاعات
با دمای کمتر میروند که در اصطلاح محلی این نوع کوچ «ههوار» نام دارد .فاصلة منطقهای که اهالی در فصول گرم سال به
آنجا میروند تا روستا زیاد نبوده و با پای پیاده این مسافت در یک یا دو ساعت طی میشود .با نادیده گرفتن این کوچ
محدود در منطقة هورامان ،باید اذعان کرد که زندگی یکجانشینی در تمام کردستان فراگیر شده و کموبیش هیچ زندگی
عشایری و کوچنشینی در استان دیده نمیشود.
