Page 36 - فصل هشتم-مفاخر و مشاهیر/ استان کردستان
P. 36
مفاخر و مشاهیر36/
سنندج شروع کرد .صدای دلنشین وی در این محافل همشهریان و همدرسان خود را مجذوب میکرد .خالقی افزونبر سمتهای
مدیریتی که در رادیو و تلویزیون آن زمان داشت ،به فعالیتهای هنری خود بههمراه ارکسترهای یوسف زمانی ،گروه کامکارها،
عندلیبیها و استاد حنانه نیز ادامه داد .از وی حدود دویست ترانه بهجا مانده است .خالقی در کنار هنرمندانی نظیر سید علیاصغر
کردستانی ،محمد ماملی و حسن زیرک از هنرمندان و خوانندگان برجسته و شناختهشدة موسیقی کردی به شمار میآید .خالقی
سبک متفاوتی از بقیة سرشناسان موسیقی کردی ارائه کرده است .از نشانههای سبک وی در موسیقی میتوان به نتهای کم در
ملودی و صدای پایین خواننده اشاره کرد .از او بیش از 250آواز فولکلوریک ضبط و ثبت شده است و خوانندههای زیادی در
موسیقی کردی او را الگوی هنری خود میدانند و از سبک او الهام گرفتهاند (حیرت سجادی.)451 :1393 ،
ملکالکلامی ،عبدالمجید
حاج عبدالمجید فرزند ابراهیم و ملقب به مجدالممالکی و متخلص به مجدی در خط نستعلیق و ثلث استاد مشهور عصر خود
بود .تاریخ تولد حاج عبدالمجید را در ذیالحجه سال 1268ه.ق و فوتش را در خردادماه 1305برابر با 1344ه.ق ذکر کردهاند.
حاج عبدالمجید اصالتاً سقزی بود ،ولی چون مرید حاج شکرالله شهبازی بود ،قسمت مهمی از زندگی خود را در سنندج گذرانید
و در همانجا ازدواج کرد و فرزندانش نیز در سنندج متولد شدند .شرح فضایل و دانش وی در بسیاری از کتب و مجلات درج
شده است .حاج عبدالمجید ،مردی شاعر و ادیب و در زمینة خوشنویسی سرآمد روزگار بود .وی در سال 1309ه.ق منشی
مخصوص و دبیر امیرنظام گروسی بود و در زمان ناصرالدینشاه قاجار لقب ملکالکلام را کسب کرد (ایازی.)744 :1371 ،
ملکشاه ،جلال
جلال ملکشاه ازجمله نامدارترین شاعران نسل حاضر کردستان است .ملکشاه در سال 1330در روستای َمه َله کشا از توابع
شهرستان سنندج دیده به جهان گشود .دوران کودکی و نوجوانی خود را در شهر سنندج سپری کرد و مراحل تحصیل را تا سطح
دیپلم در همین شهر گذرانید .از همان دوران کودکی و نوجوانی شعر میسرود و داستان مینوشت .در ابتدا آثارش به زبان فارسی
بودند .ملکشاه ،شاعر و نویسندهای فعال بود و اشعار و مقالات وی که دیدی منتقدانه داشت ،در بسیاری از مجلات کشور به چاپ
رسیده است .او در دهة چهل بهعلت فعالیت سیاسی بر ضد رژیم شاه چندین سال زندانی شد و قسمت اعظمی از زندگی خود
را در رنج بهسر برد .فعالیتهای چشمگیر ملکشاه و توانایی خارقالعادة وی در عرصة شعر و داستان سبب شد که با وجود
آنکه هیچ کتابی از وی منتشر نشده بود ،به عضویت کانون نویسندگان ایران درآید .ملکشاه که تا آن زمان نوشتهها و
اشعارش را به زبان فارسی میسرود و مینوشت ،پس از انقلاب اسلامی تصمیم میگیرد که اشعار و نوشتههایش را به زبان
مادری یعنی زبان کردی بنویسد .در همان سالها با شاعر توانای کرد ،ماموستا هیمن آشنا شد و پس از دعوت ایشان ،مدت
زیادی در انتشارات صلاحالدین ایوبی در بخش نشریة سروَه به فعالیت مشغول شد .حدود چهارده سال در این نشریه فعالیت
و حضور داشت و مسئولیت بخش ادبی نشریة سروَه را به عهده داشت .پس از آن ،مدتی سردبیر نشریة پرشنگ در شهر
اربیل عراق بود که پنج شماره از آن منتشر شد .بعدها نیز در مؤسسة فرهنگی اندیشة احمدخانی در ارومیه به کار و نوشتن
و پرورش شاعران جوان پرداخت .او و ماردین امینی شاعر نوپرداز ُکرد در این دوره باهم آشنا شدند.
