Page 43 - فصل اول-جغرافیای طبیعی/ استان کردستان
P. 43

‫‪ / 43‬استان کردستان‬

‫بخش غربی‪ ،‬یک ناحیة کوهستانی است که دشتها و نواحی هموار آن عمدت ًا ماهیتی بینِ کوهستانی دارند‪ .‬در جنوبغربی‬
‫این منطقه‪ ،‬رشتهکوههای زاگرس مرتفع با روند شمالغربی ‪ -‬جنوبشرقی قرار گرفته که معروفترین آنها ارتفاعات شاهو و‬
‫کوسالان است‪ .‬در شمالشرقی ارتفاعات زاگرس و بهموازات آن‪ ،‬رشتههای کوهستانی نوار سنندج ‪ -‬سیرجان قرار گرفته که در‬
‫برخی قسمتها مانند حدفاصل کامیاران و سنندج ماهیت تودهای دارند‪ .‬تقریباً در بخشهای میانی ناحیة غربی استان‪ ،‬تودههای‬
‫کوهستانی سارال و چهلچشمه واقع شده است‪ .‬حدفاصلِ سقز و بانه در شمالغربی استان نیز رشته ارتفاعاتی شکل گرفته که از‬

                            ‫مهمترین دشتها در بخش غربی میتوان به دشتهای کامیاران‪ ،‬مریوان و زرینه اشاره کرد‪.‬‬
‫ناهمواریهای استان کردستان نتیجة جنبشهای خشکیزایی و کوهزایی است که طی تاریخ طولانی زمینشناسی منطقه شکل‬
‫گرفته است و تحت تأثیر عوامل درونی و فرسایش بیرونی بهشکل امروزی درآمدهاند‪ .‬جنبشهای خشکیزایی‪ 1‬و کوهزایی‪2‬‬

                                  ‫ناحیة سنندج همراه با مهمترین فازهای ماگماتیک منطقه بهشرح زیر ارائه شده است‪:‬‬
               ‫‪ -‬جنبشهای اپیروژنیک و خشکیزایی در اواخر پرمین سبب پیدایش لایههای بوکسیتی شدهاند‪.‬‬
‫‪ -‬ادامة جنبشهای اپیروژنیک در تریاس (فاز کیمیرین پیشین) باوجود اهمیتی که در بسیاری از نقاط ایران دارد‪،‬‬

                                                                     ‫در ناحیة سنندج محسوس نیست‪.‬‬
  ‫‪ -‬جنبشهای اپیروژنیک با ژرفشدن دریا در ژوراسیک و برونریختن ماگما به هنگام رسوبگذاری و پس از آن‪.‬‬
‫‪ -‬جنبشهای کوهزایی در مرز میان ژوراسیک بالا و کرتاسه (فاز کیمیرین پسین) مهمترین فاز چینخوردگی منطقه‬
‫است که موجب جایگرفتن رسوبهای کرتاسه پائین با دگرشیبی بر روی سنگهای ژوراسیک و نفوذ ماگمای‬

                                                             ‫اسید (گرانیت و گرانودیوریت) شده است‪.‬‬
                                            ‫‪ -‬جنبشهای اپیروژنیک با ژرفتر شدن دریا در کرتاسه پائین‪.‬‬
‫‪ -‬تشدید جنبشهای اپیروژنیک در کرتاسه بالا که یک شکستگی شمالی جنوبی را به وجود آورده و سبب پیدایش‬

                                                                         ‫هورست و گرابن شده است‪.‬‬
‫‪ -‬جنبشهای پس از کرتاسه و پیش از ائوسن (فاز لارامین) که سبب برون ریختن ماگمای افیولیتی در جنوبغربی‬
‫شده و در شمال و شرق منطقه‪ ،‬رسوبها را چین داده است؛ چنانکه نهشتههای ائوسن با یک دگرشیبی بر روی‬

                                                                      ‫سنگهای کهنتر جای گرفتهاند‪.‬‬
‫‪ -‬جنبشهای اوروژنیک در اواخر ائوسن و پیش از رسوبگذاری الیگومیوسن سبب چینخوردگی و فاز فرسایش شدید و‬
‫جای گرفتن رسوبهای الیگومیوسن با دگرشیبی بر روی رسوبهای کرتاسه (در شمالشرقی) و آهکهای ژوراسیک (در‬

                                                                              ‫جنوبغربی) شده است‪.‬‬
          ‫‪ -‬خشکیزایی‪ ،‬برون ریختن ماگمای آندزیتی و نفوذ گابرودیوریت در اواخر ترسیر (پیش از پلیوسن)‪.‬‬
‫‪ -‬جنبشهای تکتونیکی پلیوسن سبب ایجاد رسوبهای دریاچهای‪ ،‬برونریزی گدازههای جوان و پدیدارشدن چهرة‬

                                                    ‫پایانی تکتونیکی در منطقه شده است (زاهدی‪.)1369 ،‬‬

                                                                                                                   ‫‪ .1‬اپیروژنیک‬
                                                                                                                   ‫‪ .2‬اوروژنیک‬
   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48