Page 28 - فصل هشتم-مفاخر و مشاهیر/ استان کردستان
P. 28

‫مفاخر و مشاهیر‪28/‬‬

                                                                 ‫رکنالاسلام حیرت سجادی‪ ،‬سید محمدباقر‬
‫سید محمدباقر رکنالاسلام حیرت سجادی فرزند سید محمدسعید کلجینی فرزند سید سعدالدین فرزند سید مجید بن‬
‫سید احمد در سال ‪ 1297‬ه‪.‬ق در سنندج متولد شد‪ .‬پس از پشت سر گذاشتن فراگیری مقدمات‪ ،‬وارد مدارس دینی شد‬
‫و علوم صرف و نحو و منطق و بلاغه و حکمت تا فقه و اصول و تفسیر و حدیث را آموخت‪ .‬او پس از یادگیری‬
‫ادبیات عربی و فارسی‪ ،‬به سرودن شعر نیز همت گماشت‪ .‬از سال ‪ 1328‬ه‪.‬ق برای پیشرفت و گسترش امر تعلیم و‬
‫تربیت قدمهای مؤثری برداشت و با تأسیس سازمان معارف و مدارس در شهر سنندج ریاست آن را بر عهده گرفت‪.‬‬
‫وی پس از یک عمر نیکنامی در سال ‪ 1328‬ه‪.‬ق فوت کرد و در گورستان شیخان سنندج به خاک سپرده شد (همان‪،‬‬

                                                                                              ‫ج‪.)188 :2 .‬‬

                                                                               ‫رونق سنندجی‪ ،‬میرزا عبدالله‬
‫میرزا عبدالله متخلص به رونق فرزند محمد آقا از طایفة قادری در سال ‪ 1218‬ه‪.‬ق در شهر سنندج متولد شد‪ .‬پس از‬
‫فوت پدر در نه سالگی تحت مراقبت و توجه والی وقت کردستان به رشد و تحصیل پرداخت و کمکم در سلک مقربان‬
‫دستگاه والی درآمد و نامی برای خود اختیار کرد‪ .‬طبق گفتة خود‪ ،‬اجدادش به سال ‪ 1120‬ه‪.‬ق از همدان به سنندج‬
‫مهاجرت کردند و نزد ولایت خاندان اردلان ارج و قربی برای خود دستوپا کردند‪ .‬رونق‪ ،‬منشیباشی اماناللهخان ثانی‬
‫و نیز شاعری خوشذوق بود که دیوان اشعار او نایاب است‪ .‬مهمترین اثر باقیمانده از رونق‪ ،‬تذکرهای از شعرای قدیم‬
‫سنندج و شهرهای تابعه به نام حدیقة اماناللهی است که کار نگارش آن را از ایام جوانی شروع و در نهایت به سال‬
‫‪ 1265‬ه‪.‬ق و مصادف با حکومت اماناللهخان ثانی به اتمام رساند‪ .‬رونق‪ ،‬شاعری قصیدهسرا بود که از قصیدهسرایان‬

                                    ‫بزرگ ادب پارسی نظیر انوری و خاقانی تأثیر پذیرفته است (همان‪ ،‬ج‪.)434 :1.‬‬

                                                                      ‫سنندجی (فخرالکتاب)‪ ،‬میرزا شکرالله‬
‫میرزا شکرالله سنندجی ملقب به فخرالکتاب و متخلص به فخری از دانشمندان نیمه اول قرن چهاردهم هجری قمری کردستان‬
‫است‪ .‬وی افزونبر خط زیبا‪ ،‬در نوشتن نثر و سرودن اشعار نیز ذوق و قریحة خاصی داشت‪ .‬سنندجی‪ ،‬آثار و تألیفات زیادی را‬
‫به رشتة تحریر درآورد؛ اما از میان آنها فقط کتاب تحفة ناصریه بهجای مانده است‪ .‬موضوع این کتاب ارزشمند‪ ،‬تاریخ وقایع و‬
‫رویدادهای حکام کردستان تا سال ‪ 1319‬ه‪.‬ق است که در مقدمة کتاب نیز مختصری به اوضاع جغرافیایی کردستان اشاره شده‬

                       ‫است‪ .‬میرزا شکرالله سنندجی در ششم ذیقعده ‪ 1341‬ه‪.‬ق وفات یافت (حیرت سجادی‪.)218 :1393 ،‬‬

                                                                                      ‫شگرف‪ ،‬محمدرشید‬
‫استاد درویش حاج محمدرشید شگرف در سال ‪ 1297‬در شهر سنندج در محلة چهارباغ دیده به جهان گشود‪ .‬او از سن‬
‫نوجوانی در خدمت استاد حاجی گچکار شروع به کار کرد و با علاقة فراوانی که به فراگیری این هنر داشت‪ ،‬بهتدریج فنون‬
‫گچکاری و گچبری را بهخوبی آموخت و بعد از فوت استاد توانست جای او را بگیرد‪ .‬سفیدکاری و هنرنمایی سرستونها و‬
   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33