Page 24 - فصل هشتم-مفاخر و مشاهیر/ استان کردستان
P. 24

‫مفاخر و مشاهیر‪24/‬‬

‫این انجمن را به عهده داشت‪ .‬افتخار در سال ‪ ،1386‬موفق به دریافت گواهینامة فوق ممتاز در خط شکستهنستعلیق شد و هماکنون‬
                                       ‫نیز ازجمله فعالترین خوشنویسان خطة کردستان بهحساب میآید (همان‪.)705 ،‬‬

                                                                                          ‫اقلیدس‪ ،‬اللهمراد‬
‫استاد اللهمراد اقلیدس از معماران لایق و ماهر عصر قاجار در استان کردستان است‪ .‬بسیاری از بناها و ساختمانهای بزرگ‬
‫شهر سنندج در دورة قاجار با تدبیر و اندیشة این استاد طراحی شدهاند‪ .‬خانة معمارباشی از بناهای دورة قاجار و اوایل پهلوی‪،‬‬
‫واقع در جنوب خیابان شهدای سنندج و متعلق به استاد اللهمراد است‪ .‬در زمان سردار انتصار‪ ،‬حاکم کردستان در اوایل دورة‬
‫پهلوی‪ ،‬مسجدجامع سنندج تعمیر و مرمت شد؛ اما بهعلت بارش زیاد برف و باران گلدستههای مسجد در حال تخریب بود‪ .‬با‬
‫دعوت از استاد اللهمراد برای تعمیر و بازسازی گلدستهها‪ ،‬این هنرمند توانست در مدت کمی گلدستهها را به بهترین وجه مرمت‬
‫و بازسازی کند و تحسین همگان را برانگیزد‪ .‬درنتیجه با مهر و امضای حکومت از وی تقدیر بهعمل آمد و طبق حکم حکومتی‬

                                           ‫اوایل دورة پهلوی عنوان «معمارباشی کردستان» را کسب کرد (همان‪.)564 ،‬‬

                                                                ‫بدیعالزمان مهی سنندجی‪ ،‬فرجاد عبدالحمید‬
‫استاد فرجاد عبدالحمید بدیعالزمانی یکی از نوادر روزگار بود که عمری را در خدمت فرهنگ و معارف اسلامی و زبان‬
‫و ادبیات عرب سپری کرد و گذشته از تألیف کتب ارزنده و مقالات سودمند‪ ،‬از همان ایام جوانی تا آخر عمر در تدریس‬
‫نیز فعالیت داشت و جمع کثیری از دانشمندان بزرگ امروزی از محضرش بهرهمند گشتهاند‪ .‬بهعلت هوش و استعداد‪ ،‬او را‬
‫بدیعالکتاب و یا بدیعالزمان خواندهاند‪ .‬بدیع در تاریخ پنجم ذیالقعده سال ‪ 1322‬ه‪.‬ق برابر با ‪ 21‬دیماه ‪ 1283‬در سنندج‬
‫دیده به جهان گشود‪ .‬وی پس از پایان تحصیلات‪ ،‬مدتی در کابینة حکومتی کردستان مشغول به خدمت شد‪ .‬وی در اواخر‬
‫سال ‪ ،1319‬به ستاد ارتش در تهران منتقل شد و در مرداد ‪ 1320‬بنا به درخواست خود از ارتش بیرون آمد‪ .‬از اوایل سال‬
‫‪ ،1321‬مجدد ًا به فرهنگ برگشت و بهسمت دبیری در دبیرستانهای دارالفنون‪ ،‬امیرکبیر و گوهرشاد مشغول شد‪ .‬از سال‬
‫‪ 1325‬تا اواخر عمر‪ ،‬به دعوت دانشگاه تهران‪ ،‬استاد دانشکدة ادبیات و علوم انسانی و الهیات بود‪ .‬بدیع از اوایل سال ‪1356‬‬
‫در بستر بیماری افتاد و درنهایت در پنجم آبان ماه همین سال به سرای باقی شتافت و پیکرش در بهشتزهرا به خاک سپرده‬
‫شد‪ .‬ازجمله آثار باقیمانده بدیعالزمان میتوان به دیوان اشعار او به دو زبان فارسی و عربی اشاره کرد (روحانی‪ ،1371 ،‬ج‪:1 .‬‬

                                                                                                    ‫‪.)443‬‬

                                                                                        ‫برزگر‪ ،‬محمدسعید‬
‫محمدسعید برزگر معروف به معمار‪ ،‬متولد ‪ 1300‬در سنندج است که در پاییز ‪ 1376‬در سنندج وفات یافت‪ .‬او معماری را‬
‫نزد پدر خود فراگرفت و بعدها به ساختوساز در داخل شهر مشغول شد‪ .‬تعداد معدودی کار از وی باقی مانده که سردر‬
‫منزل حاجیخان سنندجی در محلة چهارباغ و تعدادی منزل مسکونی در همین محله مانند منزل مرحوم فرشچی از آن‬
‫جملهاند‪ .‬ایشان با تشکیل شرکت ساختمانی‪ ،‬به پیمانکاری ساختمانهای دولتی مشغول شد‪ .‬آثار برجایماندة وی در این‬
   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29