Page 351 - تاریخ، فرهنگ و هنر استان کهکیلویه و بویراحمد
P. 351
بررسیبلادشاپوردرمنابعتاریخیدوراناسلامیباتأکیدبرعصرصفوی
و متوطن شدند و اول كسی كه از آنها وارد شیراز گشته و توطن جسته و بساط تجارت افكنده است،
افتخار تجار حاج یعل یرضا تاجر دهدشتی ،مشهور به كشمیری است که سا لها در كشمیر توقف
داشته و معاملة شال كشمیری نموده و معروف اطراف گردید (حسین یفسائی :1382 ،ج.)1032 :۲
مجموعه بازار شهر تاریخی دهدشت از کاروا نسرا تا ارگ تاریخی به طول یک کیلومتر
امتداد داشته که دو بخش شرقی و غربی شهر را به همدیگر وصل م یکرد .این بازار یکی از
شاهر گهای مهم است که تمامی معابر اصلی به آن راه داشته و بیشتر بن‌اهای عا مالمنفعه ازجمله
کاروا نسرا ،حما مها ،امامزادهها ،مدرس هها و بن‌اهای مسکونی و تجارتی در مسیر آن تأسیس
شد‌هاند .باتوجه به موقعیت استراتژیکی شهر دهدشت در آن زمان ،این بازار یکی از بازا رهای
فعال و مهم در منطقة جنوب و جنوب غربی ایران بوده که از طریق ارتباط با بندر گناوه و بندر
سیراف و بندر بوشهر با کشو رهای حوزه خلی جفارس و هند و چین ارتباط داشته است.
سفالینه‌های دهدشت ،سندی بر وجود هنرمندان سفالگر در این شهر بوده است .بر اساس
یافته‌های باستان‌شناسی در کاوش شهر قدیم دهدشت ،قطعات چینی آبی و سفید ،اشیای
شیشه‌ای ،اشیای سنگی ،مهر‌های ریز و درشت و سکه‌هایی از جنس مس به دست آمده است.
شکل ظروف متنوع بوده و بشقاب ،کوزه ،خمره ،بطری ،ابریق ،پیاله و کاسه‌های بزرگ از
متداول‌ترین آنها است .همچنین تعدادی تکه‌های ظروف سفالینة سلادون به رنگ سبز در
کاوش به دست آمده است .سفالینه‌های یافت شده در کارگاه‌های کاوش شهر قدیم دهدشت،
نشان می‌دهد که مربوط به دورة صفویه هستند و گاهی قطعاتی از بعضی خرده‌سفا لها پیدا
شده که نشان از اوایل دورة صفویه و حتی پیش از آن دارد .مصالح استفاده‌شده در این شهر،
سنگ لاشه ،گچ ،ساروج ،خاک ،نی و تنبوشه سفالی است.
.4نتیج هگیری
بر اساس اسناد تاریخی ،بافت قدیمی بلادشاپور با ۴۵هکتار وسعت یکی از بزرگ‌ترین
بافت‌های تاریخی ایران در زمان صفویه ب هشمار می‌آمد؛ اما این بافت ب هدلیل توسعة شهرنشینی
و دست‌درازی افراد تخریب شد و هم‌اینک ۳۷هکتار از این شهر قدیمی باقی مانده‌است.
بلادشاپور از دورة ساسانیان تا صفویه به‌دلیل قرارگرفتن در مسیر مهم عراق به فارس،
محل توجه زمامداران سلسله‌های مختلف در دورة اسلامی بوده است و حتی شورشیان نیز این
شهر را به‌دلیل داشتن استحکامات دفاعی ،مناسب برای قیام م یدیدند.
349
