Page 58 - فصل اول-جغرافیای طبیعی/ استان کردستان
P. 58

‫جغرافیای طبیعی‪58 /‬‬

                                                    ‫ب) منابع آبی ساکن حوضة سفیدرود (زیرحوضة قزلاوزن)‬
‫سد سیازاخ‪ :‬این سد در هفت کیلومتری جنوبغربی شهر دیواندره و بر روی رودخانهای موسوم به شهر زوره احداث شده‬
‫که دیوارة آن خاکی سنگریزهای است‪ .‬حجم مفید مخزن آن ‪ 210‬میلیون مترمکعب است‪ .‬آب آن برای مصارف‬

                                                                     ‫کشاورزی و شرب استفاده میشود‪.‬‬
‫سد سنگ سیاه‪ :‬این سد تقریباً در یازده کیلومتری جنوبشرقی شهر دهگلان و روی رودخانة سنگسیاه احداث شده‬
‫است‪ .‬این سد از نوع خاکی با هستة رسی است و حجم مفید مخزن آن ‪ 33‬میلیون مترمکعب است‪ .‬آب آن برای‬

                                                                             ‫مصارف کشاورزی است‪.‬‬
‫سد سورال‪ :‬این سد در ‪ 26‬کیلومتری جنوبغربی شهر دهگلان و در نزدیکی روستای سورال احداث شده است‪ .‬دیوارة‬
‫آن از نوع سنگریزهای با هستة رسی است و حجم مفید مخزن آن ‪ 10/7‬میلیون مترمکعب است‪ .‬آب آن برای‬

                                                                    ‫مصارف کشاورزی استفاده میشود‪.‬‬
‫سد گلبلاغ‪ :‬این سد در هفده کیلومتری جنوب شهر بیجار در نزدیکی روستای گلبلاغ و بر روی رود ازوندره احداث‬
‫شده است‪ .‬دیوارة آن از نوع خاکی سنگریزهای است و حجم مفید مخزن آن ‪ 7/5‬میلیون مترمکعب است‪ .‬هدف از‬

                                                                 ‫احداث آن تأمین آب کشاورزی است‪.‬‬

                                             ‫ج) منابع آبی ساکن حوضة دریاچة ارومیه (زیرحوضة زرینهرود)‬
‫سد بوکان (شهید کاظمی)‪ :‬سد بوکان هرچند جزء سدهای استان کردستان محسوب نمیشود؛ اما بخش چشمگیری از حوضة‬
‫آبگیر و همچنین دریاچة سد آن در محدودة شهرستان سقز واقع شده است‪ .‬این سد روی رودخانة زرینهرود احداث‬
‫شده و دیوارة آن از نوع خاکی با هستة رسی است‪ .‬حجم مفید مخزن آن ‪ 486‬میلیون مترمکعب است و آب آن برای‬

                                                              ‫مصارف کشاورزی و شرب استفاده میشود‪.‬‬

                                                                                        ‫‪ .2‬آبهای جاری‬
                                                                                    ‫الف) حوضة قزلاوزن‬
‫حوضة رودخانة قزلاوزن بخشهای وسیعی از استان کردستان را در بر میگیرد‪ .‬اگر استان کردستان به دو بخش شرقی‬
‫و غربی تقسیم شود‪ ،‬بخش بزرگ ناحیة شرقی آن با رودخانة قزلاوزن و زیرشاخههای آن زهکشی میشود‪ .‬رود قزلاوزن‬
‫پس از دریافت شاخههای متعددی‪ ،‬از شمالشرقی استان خارج شده و وارد استان زنجان میشود که بهسمت سفیدرود و‬
‫دریای خزر جاری میشود‪ .‬این رودخانه در بخشهای زیادی از نواحی استان و ازجمله دیواندره با نام قزلاوزن شناخته‬
‫میشود‪ .‬شاخههای اصلی آن از کوههای چهلچشمه‪ ،‬سارال‪ ،‬منطقة زرینه‪ ،‬ارتفاعات جنوب شهرستان دهگلان و قروه‬
‫سرچشمه میگیرد و شاخههای مهمی همچون قزلاوزن‪ ،‬رود تلوار‪ ،‬چم شور قروه‪ ،‬چم زرد‪ ،‬قروچای‪ ،‬قوچم‪ ،‬گوزن‪،‬‬
‫خسروآباد‪ ،‬ازون دره‪ ،‬قمچقای‪ ،‬سنگ سیاه و دهگلان را دریافت میکند (نقشة ‪ .)29‬در ادامه به تعدادی از رودهای قزلاوزن‬

                                                                                             ‫اشاره میشود‪.‬‬
‫رود قزلاوزن‪ :‬این رود از کوههای چهلچشمه و سارال در شهرستان دیواندره سرچشمه میگیرد و دارای انشعابات متعددی‬
‫است‪ .‬در پانزده کیلومتری شمالغربی شهر بیجار با شاخة بزرگ دیگری از دشت زرینه تلاقی کرده و بهسمت شرق‬
   53   54   55   56   57   58   59   60   61   62   63