Page 63 - فصل اول-جغرافیای طبیعی/ استان کردستان
P. 63

‫‪ / 63‬استان کردستان‬

                                                                                     ‫‪ .3‬آبهای زیرزمینی‬
‫بهرهبرداری از منابع آب زیرزمینی در استان كردستان‪ ،‬مشابه سایر مناطق كشور‪ ،‬به دو روش سنتی (چشمه و قنات) و مدرن‬
‫(چاههای عمیق و نیمهعمیق) صورت میگیرد‪ .‬بررسی سیر تحول روشهای بهرهبرداری از منابع آب زیرزمینی در استان‬
‫كردستان نشان میدهد كه تا پیش از ورود فناوری نوین‪ ،‬حفر چاه به روشهای سنتی و بهرهبرداری از سفرههای آب زیرزمینی‬
‫با استفاده از چشمه و قنات‪ ،‬نقش پررنگی داشته است‪ .‬همچنین بهدلیل مشخصات ژئومورفولوژیکی و توپوگرافی استان‪،‬‬
‫چشمهها بیشترین سهم را در برداشت از منابع آب زیرزمینی داشتهاند و باوجود گسترش چشمگیر استفاده از ف ّناوری نوین حفر‬
‫چاه‪ ،‬بهویژه در محدودههای دشتی‪ ،‬همچنان چشمهها بیشترین سهم را در استحصال منابع آب زیرزمینی بر عهده دارند‪ .‬براساس‬
‫آخرین اطلاعات مربوط به سال ‪ ،1395‬بیش از نیمی از حجم بهرهبرداری از منابع آب زیرزمینی استان به چشمهها اختصاص‬
‫دارد‪ .‬چاههای عمیق با حدود ‪ 27‬درصد و چاههای نیمهعمیق با هجده درصد سهم در رتبههای بعدی جای میگیرند‪ .‬سهم قنات‬
‫در برداشت از منابع آب زیرزمینی استان اندک و كمی بیش از دو درصد است‪ .‬بررسی توزیع فضایی منابع آب زیرزمینی در‬
‫سطح استان نشان میدهد كه در مناطق دشتی استان‪ ،‬نظیر گسترة شهرستانهای قروه و دهگلان روش بهرهبرداری از منابع آب‬

                ‫زیرزمینی با چاه نقش غالب را دارد؛ اما در مناطق كوهستانی و كوهپایهای‪ ،‬چشمهها اهمیت بیشتری دارند‪.‬‬
‫بیشترین تمركز چاههای عمیق با ‪ 88‬درصد تعداد و حدود ‪ 81‬درصد حجم برداشت به محدودة شهرستانهای قروه‪،‬‬
‫دهگلان و بیجار‪ ،‬واقع در قلمروی شرقی استان اختصاص دارد‪ .‬حدود یازده درصد تعداد و سیزده درصد برداشت آب از‬
‫چاههای عمیق نیز مربوط به محدودة شهرستان مریوان‪ ،‬واقع در غرب استان است‪ .‬برخلاف چاههای عمیق‪ ،‬بیشترین تمركز‬
‫چاههای نیمهعمیق به قسمت میانی استان اختصاص دارد؛ بهطوریکه حدود ‪ 42‬درصد تعداد و ‪ 41‬درصد برداشت منابع آب‬
‫زیرزمینی از چاه نیمهعمیق به محدودة شهرستانهای سنندج و سقز مربوط میشود كه علت آن نیز كمی عمق آبرفت در‬

                                                              ‫این نواحی‪ ،‬در مقایسه با مناطق شرق استان است‪.‬‬
‫بررسی پراكندگی چشمهها در گسترة استان نیز نشان میدهد كه در نواحی غربی و میانی و بهطور عمده كوهستانی استان‪،‬‬
‫چشمهها نقش اصلی را در تخلیة منابع آب زیرزمینی بر عهده دارند؛ بهطوریکه ‪ 68‬درصد تعداد و بیش از ‪ 58‬درصد میزان‬
‫برداشت آب زیرزمینی ازطریق چشمه به این نواحی اختصاص دارد‪ .‬چگونگی توزیع قناتها نیز گویای آن است كه نواحی‬
‫شرقی استان یعنی قلمرو شهرستانهای قروه‪ ،‬دهگلان و بیجار‪ ،‬دارای بیشترین تعداد و حجم برداشت از منابع آب زیرزمینی‬
‫ازطریق قنات است‪ .‬مطابق آمار یادشده‪ 42 ،‬درصد تعداد و ‪ 64‬درصد حجم تخلیه از منابع آب زیرزمینی استان ازطریق قنات‬

                                                                               ‫به این محدوده اختصاص دارد‪.‬‬
‫باتوجهبه ویژگیهای طبیعی و اقلیمی استان کردستان‪ ،‬انتظار میرود که این استان از منابع آب زیرزمینی غنیای‬
‫برخوردار باشد‪ .‬ساختارهای متنوع زمینشناسی از یک طرف و میانگین بارش سالانه ‪ 505‬میلیمتر ازطرف دیگر شرایط‬
‫را برای غنای منابع آب زیرزمینی فراهم کرده است‪ .‬این منابع یا بهصورت چشمهها جاری میشوند و یا ازطریق چاهها و‬
‫قناتها بهرهبرداری میشوند‪ .‬در بخش کوهستان غربی استان‪ ،‬چشمهها در درجة اول اهمیت قرار دارند؛ اما در دشتها‪،‬‬
‫آب زیرزمینی ازطریق چاهها و کاریزها استحصال میشود‪ .‬الگوی توزیع بارندگی از شرق به غرب استان افزایش پیدا‬
‫میکند‪ .‬در این میان‪ ،‬ارتفاعات نیز نقش بسزایی در افزایش میزان بارش دارند که درمجموع بر میزان تغذیه سفرههای آب‬
‫زیرزمینی میافزایند‪ .‬در دهههای اخیر بهویژه در دشتهای شرقی استان‪ ،‬برداشت بیرویه‪ ،‬شرایطی بحرانی ایجاد کرده‬

                             ‫است‪ .‬در یک تقسیمبندی کلی‪ ،‬آبخوانهای زیرزمینی را میتوان به دو دسته تقسیم کرد‪:‬‬
   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68