Page 23 - فصل سوم-جغرافیای شهری/ استان کردستان

‫‪ / 23‬استان کردستان‬

‫آیتالله مردوخ‪ ،‬عمارت امجدالاشراف‪ ،‬عمارت سرهنگ آزموده اردلان‪ ،‬مجموعه عمارت شیخ محمدباقر غیاثی‪ ،‬خانة‬
‫گلهداری‪ ،‬خانة مجتهدی‪ ،‬عمارت مشیر دیوان‪ ،‬خانة معمارباشی‪ ،‬عمارت ملا لطفالله شیخالاسلام‪ ،‬عمارت ملكالتجار‪،‬‬
‫عمارت وكیلالملك‪ ،‬عمارت خسروآباد‪ ،‬ساختمان شهرداری‪ ،‬باغ امیریه‪ ،‬باغ امانیه‪ ،‬آبیدر‪ ،‬موزة سنندج و موزة تاریخ طبیعی‬

‫اشاره کرد (همان‪.)85 ،‬‬

‫قروه‬
‫قروه از شمال به شهرستان بیجار‪ ،‬از شرق و جنوبشرقی به شهرستان همدان‪ ،‬از جنوب به شهرستان سنقر و از غرب به‬

‫شهرستان سنندج محدود است‪ .‬مهمترین رودخانة این شهر‪ ،‬رود شور نام دارد‪.‬‬
‫شهر قروه‪ ،‬مركز این شهرستان در فاصلة ‪ 87‬كیلومتری شمال سنندج و در مسیر همدان ‪ -‬سنندج قرار گرفته است‪ .‬عوامل‬
‫مؤثر در پیدایش این شهر‪ ،‬چشمة جوشان در شمال و رودهای متعدد و دشت حاصلخیزی است كه تا قرنها موجب حیات‬
‫آبادی كوچكی به نام قصلان بودهاند‪ .‬با گذشت زمان و قرارگیری این شهر در مسیر راه ارتباطی شرق به غرب‪ ،‬توسعه و‬
‫آبادی آن فراهم شد‪ .‬جمعیت شهرستان قروه در سال ‪ ،1395‬بالغبر ‪ 140192‬نفر بود‪ .‬شهرهای قروه (‪ 78276‬نفر)‪،‬‬
‫سریشآباد (‪ 7196‬نفر)‪ ،‬دزج (‪ 2219‬نفر) و دلبران (‪ 6713‬نفر) ازجمله شهرهای آن است‪ .‬شهرستان قروه بهلحاظ مساحت‬
‫و جمعیت‪ ،‬پنجمین شهرستان و شهر بزرگ استان محسوب میشود‪ .‬مهمترین جاذبههای گردشگری شهرستان قروه‬

‫عبارتاند از‪:‬‬

‫‪ .1‬پل فرهادآباد‬
‫پل فرهادآباد در ‪ 45‬کیلومتری شمالغربی شهرستان قُروه در روستای فرهادآباد و در مسیر جادة قدیمی بیجار روی‬
‫رودخانة بایتمر احداث شده است‪ .‬پل فرهادآباد هشت دهانه دارد که چشمة وسط بزرگتر است‪ .‬این پل هشتاد متر طول‬
‫دارد و نوع قوسهای بهکاررفته در آن بهطور معمول جناغی و از آجر است‪ .‬تاریخ ساخت پل بهطور دقیق مشخص نیست؛‬
‫اما باتوجهبه شیوة معماری پل‪ ،‬به نظر میرسد که از پلهای دوران صفویه باشد‪ .‬این پل در زمان حکومت خسروخان اول‬
‫مقارن با حکومت زندیه تعمیر و بازسازی شد و فرهاد میرزای معتمدالدوله (عموی ناصرالدینشاه) در زمان حاکمیت بر‬
‫کردستان آن را مرمت کرد و به همین دلیل این پل به نام فرهادآباد نامیده شد‪ .‬بعدها این پل را امیرعلایی نیز مرمت کرد و‬
‫ازاینرو به نام پل امیر نیز شهرت یافت‪ .‬پل در اثر سیلابهای بهاری در سال ‪ 1369‬تخریب شد و سازمان میراث فرهنگی‬

‫استان به احیاء و مرمت آن پرداخت‪ .‬روستایی به نام ویس مرید از موقوفات این پل است‪.‬‬

‫‪ .2‬مقبرة شیدای نازار‬
‫مقبرة امامزاده شیدای نازار‪ ،‬جزء آثار تاریخی بهجامانده از دورة سلجوقیان است که در کوه شیدای روستای ظفرآباد‬
‫شهرستان قروه قرار دارد و هرسال پذیرای مسافران و بازدیدکنندگان مختلفی از اقصی نقاط کشور است‪ .‬بنای تاریخی شیدای‬
‫نازار بر روی کوهی به نام کوه شیدا در ضلع شمالشرقی روستای ظفرآباد از توابع شهرستان قروه و در فاصله ‪ 25‬کیلومتری‬
‫شهر دهگلان قرار دارد‪ .‬بنای مقبره بهدلیل قرارگیری در بلندترین نقطة کوه شیدا از هر جهت مشاهده میشود‪ .‬این اثر در‬
‫تاریخ هشتم مرداد ‪ 1381‬با شمارة ثبت ‪ 5931‬بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است‪ .‬بنا‪ ،‬پلانی مربعشکل با‬