Page 9 - فصل چهارم-جغرافیای روستایی و عشایری/ استان کردستان

‫‪ /9‬استان کردستان‬

‫‪ .9‬کامیاران‬
‫شهرستان کامیاران با مساحت ‪ 2۰6۰/6‬کیلومترمربع در جنوب استان کردستان قرار دارد و از شمال به شهرستان سنندج‪،‬‬
‫از شمالغربی به شهرستان سروآباد‪ ،‬از شرق‪ ،‬جنوب و غرب بهترتیب با شهرستانهای سنقرکلیایی‪ ،‬کرمانشاه‪ ،‬روانسر و‬

‫پاوه در استان کرمانشاه و از شمالشرقی به شهرستان دهگلان محدود میشود‪.‬‬
‫شهرستان کامیاران از دو بخش‪ ،‬موچش‪ ،‬مرکزی کامیاران و دو شهر کامیاران‪ ،‬موچش و هفت دهستان چهاردولی شرقی‪،‬‬
‫چهاردولی غربی‪ ،‬دلبران‪ ،‬بدر‪ ،‬پنجهعلی جنوبی‪ ،‬پنجهعلی شمالی‪ ،‬قصلان‪ ،‬لک‪ ،‬مالوجه و یالغوزآغاج تشكیل شده است‪.‬‬
‫بنابر سرشماری سال ‪ ،1395‬جمعیت این شهرستان ‪ 1۰2856‬نفر (شش درصد جمعیت استان) و با روستانشینی ‪ 424۰9‬نفر‬

‫(‪ 41/23‬درصد) اعلام شده است‪.‬‬
‫سیمای كلی شهرستان کامیاران کوهستانی و با دشتهای میانکوهی کموسعت است‪ .‬اندکی بیش از یکسوم مساحت‬
‫شهرستان دارای شیب بسیار ملایم تا ملایم است‪ .‬دشت بزرگ کامیاران در جنوب شهر کامیاران و دشتهای کوچک گشکی و‬

‫گازرخانی در شمالغربی شهرستان واقع شدهاند‪ .‬در شهرستان کامیاران میانگین سالانه بارش ‪ 5۰7‬میلیمتر است‪.‬‬
‫شهرستان کامیاران با ‪ 7/1‬درصد مساحت استان و با ‪ 152‬آبادی (نه درصد آبادیهای سكنهدار)‪ ،‬نه درصد (سرشماری‬
‫‪ )95‬از جمعیت روستایی استان کردستان را در خود جای داده است‪ .‬تراكم جمعیت روستایی ‪ 21‬نفر در كیلومترمربع (رتبة‬
‫چهارم) و در استان شانزده نفر است‪ .‬جمعیت روستانشین ‪ 41/23‬درصد (در استان ‪ 29/24‬درصد) و از نظر توزیع جمعیت به‬
‫آبادی‪ ،‬متوسط جمعیت هر آبادی در این شهرستان ‪ 279‬نفر (رتبة ششم) و در استان ‪ 28۰‬نفر است‪ .‬ضریب تراكم آبادی (نسبت‬

‫آبادی به مساحت‪ ،‬ضربدر ‪ )1۰۰۰‬در شهرستان کامیاران ‪ 74‬و رتبة دوم را دارد‪.‬‬
‫براساس سرشماری سال ‪ 139۰‬ازنظر وضع طبیعی‪ ،‬از مجموع ‪ 17۰‬آبادی (دارای سكنه و خالی از سكنه)‪ 45 ،‬آبادی در‬
‫دشت‪ 1 ،‬آبادی در مناطق دشتی ‪ -‬جنگلی‪ 122 ،‬آبادی در مناطق کوهستانی ‪ -‬تپهای و ‪ 2‬آبادی در مناطق کوهستانی ‪ -‬جنگلی‬
‫استقرار دارند‪ .‬ازنظر سطحبندی جمعیتی‪ 34 ،‬آبادی در طبقة ‪ 19-1‬خانوار‪ 47 ،‬آبادی در طبقة ‪ 49-2۰‬خانوار‪ 29 ،‬آبادی در‬

‫طبقة ‪ 99-5۰‬خانوار و ‪ 42‬آبادی در طبقة ‪ 399-1۰۰‬و ‪ 4‬آبادی در طبقة جمعیتی ‪ 999-4۰۰‬خانوار قرار دارند‪.‬‬

‫‪ .10‬مریوان‬
‫شهرستان مریوان با مساحت ‪ 2326/5‬کیلومترمربع در غرب استان کردستان واقع است و از شمال به شهرستان سقز و‬
‫کشور عراق‪ ،‬از غرب به کشور عراق‪ ،‬از جنوب به شهرستان سروآباد‪ ،‬از جنوبشرقی و شرق به شهرستان سنندج و از‬

‫شمالشرقی به شهرستان دیواندره مجاور است‪.‬‬
‫شهرستان مریوان از سه بخش خاوومیرآباد‪ ،‬مرکزی مریوان‪ ،‬سرشیو و چهار شهر بردهرشه‪ ،‬چناره‪ ،‬کانیدینار‪ ،‬مریوان و شش‬
‫دهستان خاوومیرآباد‪ ،‬زریبار‪ ،‬سرشیو‪ ،‬سرکل‪ ،‬کوماسی و گلچیدر تشكیل شده است‪ .‬بنابر سرشماری سال ‪ ،1395‬جمعیت این‬

‫شهرستان ‪ 195263‬نفر (دوازده درصد جمعیت استان) و با روستانشینی ‪ 44۰74‬نفر (‪ 22/57‬درصد) اعلام شده است‪.‬‬
‫سیمای كلی شهرستان مریوان کوهستانی و جنگلی است؛ بهطوریکه بیشترین مساحت از جنگلهای استان کردستان را به خود‬
‫اختصاص داده است‪ .‬بخشهای پست و هموار شهرستان‪ ،‬در اطراف شهر مریوان قرار گرفته است‪ .‬دشت مریوان مهمترین و‬
‫پهناورترین دشت در ناحیه غربی استان کردستان است که دریاچة زریبار بر پهنه این دشت شکل گرفته است‪ .‬در شهرستان مریوان‬
‫میانگین سالانه بارش ‪ 911‬میلیمتر و با اختلاف زیاد از شهرستان پس از خود (بانه با ‪ 663‬میلیمتر)‪ ،‬پربارشترین شهر استان است‪.‬‬