Page 17 - فصل پنجم-اقتصاد،مشاغل و شیوه معیشت/ استان کردستان
P. 17
/17استان کردستان
بهرة چهارم :بازرگانی و خدمات اداری
مشاغل و حرفهها
در گذشته مبادلات منطقه بیشتر بهصورت اجناس و برپایة محصولات انجام میشد؛ اما ازآنجاکه تهیة کلیة مایحتاج
روستایی در یک محل امکان نداشت؛ حدود دادوستد به نزدیکترین شهرهای مجاور گسترش یافت .بهعلت محدودیت
راههای ارتباطی و فقدان وسایل حملونقل سریع ،اغلب احتیاجات سالیانه بهصورت دستهجمعی و در فصول خاص فراهم
میشد؛ اما این نوع جابهجاییها برای همة روستاییان ممکن نبود؛ هرچند عدهای بهوسیلة دیگر روستاییان قسمتی از
احتیاجات خود را تأمین میکردند .در چنین شرایطی ،فروشندگان دورهگرد در روستاها با بازار فروش مناسبی روبرو
میشدند .از میان شهرهای مجاور منطقه ،همدان با امکانات بیشتر و تجارت وسیعتر ،توجه روستاییان را به خود جلب کرده
و بهصورت قطب تجارتی منطقه درآمد .به همین دلیل ،بیشتر فروشندگان دورهگرد و یا ثابت منطقه ،همدانی بودند .بهتدریج
و با افزایش امکانات اقتصادی شهرهای سنندج و بیجار ،روستاییان مجاور نیازمندیهای خود را در اینجا تأمین میکردند؛
اما همدان همچنان موقعیت خود را بهعنوان مرکز اصلی دادوستد حفظ کرد .در این میان ،شهر زنجان بهدلیل موقعیت خاصی
که در تهیة بعضی مصنوعات فلزی موردنیاز روستاییان داشت ،یکی دیگر از مراکز جلب کشاورزان بود .در حال حاضر،
این وسایل با وجود اینکه در سنندج ،بیجار و حتی قروه تهیه میشوند؛ اما همچنان زنجان موقعیت خود را در ساخت آنها
حفظ کرده است (محمودی.)174 :1352 ،
امروزه هرچند که در مراکز دهستانها و حتی در بیشتر روستاها مراکز خریدوفروش بهصورت مغازههای مختلف دایر
است؛ اما شهرهای مجاور و فروشندگان دورهگرد بهطور کامل اهمیت خود را از دست ندادهاند .با افزایش امکانات شهرها،
فعالیت دورهگردان و مراجعة روستاییان برای خرید به شهرها کاهش یافته است؛ اما بهدلیل تحول سریع در خطوط ارتباطی
و وسایل حملونقل ،ارتباط کشاورزان با شهرها بهآسانی میسر میشود.
برای حفظ موقعیت و جلوگیری از نفوذ تجار سنندجی و بیجاری که در فواصل نزدیکتری قرار گرفته و پیوندهای اجتماعی
مشترکی داشتند ،تجار همدانی بهصورت فروشندگان دورهگرد در دورافتادهترین روستاها با کشاورزان وارد معامله شدند .فروشندگان
همدانی هم برای تحکیم موضع تجاری خود ،پا را فراتر نهاده و با دادن قرض و پیشخرید ،با آرامش خاطر به کار تجارت مشغول
و امکان هر نوع دادوستد روستاییان با دیگران را از آنها سلب میکردند (همان.)175-174 ،
