Page 38 - تاریخ، فرهنگ و هنر استان ایلام
P. 38
تاریخ،فرهنگوهنراستانایلام
.11نتیجه‌گیری
سیاست کلی عثمانی‌ها در خصوص مرزهای غربی ایران از انعقاد معاهدة ارزنةالروم در
سال 1263ق تا معاهدة تحدید حدود 1332ق این بود که مناطق آباد مرزی ایران را ب هصورت
سرزمین سوخته درآورند و در عوض ،مناطق مرزی خود را آباد نگاه دارند .با توجه به جهت
گذر رودها و آب‌های مرزی که از ایران سرچشمه می‌گرفتند و به طرف خاک عثمانی سرازیر
می‌شدند ،عثمانی‌ها ،با ویران کردن اراضی ایران در کنار این رو دها ،موفق شدند بیشتر آب
رود‌های مرزی را به سمت آبادی‌های خود سرازیر کنند و با این اقدام ،سراسر مناطق مرزی
خود را در کنار مرزهای ایران آباد نگاه دارند .البته در این میان ،ب یکفایتی و بی‌توجهی
حاکمان قاجاری و اختلافات حاکمان مرزی در توسع هطلبی عثمانی‌ها در مناطق غربی ایران
بسیار نقش داشت .مناطق مرزی ایران در منطقة پشتکوه ،شامل آبادی‌های صیفی و ملخطاوی
و باغسایی و بیات و دهلران ،تا اواسط دورة قاجار آباد و مسکون بودند .به‌واسطة هجوم مکرر
عثمانی‌ها و اعراب مرزی ،این مناطق کامل ًا ویران و خالی از سکنه شدند .در مقابل ،شهرهای
عثمانی هم‌مرز پشتکوه ،شامل مندلی و زرباطیه و جصان و بدره و کوت و اماره ،آبادتر شدند
و حتی آبادی‌های جدیدی نیز در این دوره شکل گرفت.
اختلاف دو کشور بر سر اراضی صیفی و ملخطاوی باعث شد این آباد یها و مزارع مذکور
ویران شود و طی سا لها اختلاف ،عثمانی‌ها اجازة توسعه و آبادانی در آن اراضی را ندادند
و همین امر موجب شد بخش زیادی از جمعیت آن اراضی پراکنده شوند و اکثریت به عراق
مهاجرت کنند.
36
