Page 3 - فصل سوم-جغرافیای شهری/ استان کردستان
P. 3

‫‪ / 3‬استان کردستان‬

                                                                                                ‫‪ .3‬سنندج‬
‫بزرگترین و قدیمیترین شهر استان کردستان‪ ،‬شهر سنندج در مرکز این استان است‪ .‬براساس بررسیها و مطالعات‬
‫باستانشناسی‪ ،‬سابقة سکونت در سنندج به هزارة پنجم پ‪.‬م برمیگردد (زارعی و دیگران‪)1396 ،‬؛ اما روند تبدیل سنندج به شهر از‬
‫دورة صفویه و در سال ‪1042‬ه‪.‬ق صورت گرفت‪ .‬شهرسنندج (سنه)‪ ،‬به مدت سیصد سال مرکز ایالت کردستان بود‪ .‬سلیمانخان‬
‫اردلان در دورة صفویه این شهر را بر روی ویرانههای روستایی قدیمی به نام سینه ساخت‪ .‬وی به دستور شاه صفی‪ ،‬مرکز حکومت‬
‫خود را از قلعههای زلم‪ ،‬حسنآباد‪ ،‬پالنگان و مریوان به سنندج کنونی منتقل و اقدام به ساخت آن کرد‪ .‬او همچنین قلعة حکومتی‬
‫کهندژ را بر بلندای تپهای در کمال استحکام بنا کرد و عمارت‪ ،‬حمام‪ ،‬مسجد و بازار را در خارج از قلعه ساخت‪ .‬سلیمانخان با‬
‫احداث یک رشته قنات‪ ،‬آب را از دشت سرنووی که در فاصلة هزار قدمی شهر قرار داشت به داخل شهر و به میان قلعه برد‬
‫(وقایعنگار کردستانی‪ .)30 :1381 ،‬در شهر سنندج از دیرباز بازار و میدانهایی همچون میدان کلیسا‪ ،‬میدان ارگ‪ ،‬میدان علافها و‬

                                                                        ‫مراکز و بازارهای محلهای وجود داشت‪.‬‬
‫این شهر بخشی از بافت تاریخی خود با بیش از‪ 350‬منزل قدیمی‪ ،‬بازار‪ ،‬مسجد‪ ،‬حمام و دیگر بناهای شهری را حفظ کرده‬
‫است‪ .‬این بافت ارزشمند تاریخی از عصر صفوی‪ ،‬قاجار و اوایل پهلوی باقی مانده است‪ .‬در این شهر‪ ،‬بناهای مسکونی ازنظر‬
‫معماری ارزش چشمگیری دارند‪ .‬حالت پلکانی بخشی از شهر در کنار کوچهها و گذرگاههای قدیمی از ویژگیهای شاخص این‬
‫شهر است‪ .‬برخی مورخان محلی معتقدند که سنندج در آغاز شکلگیری‪ ،‬چهار محله داشت و تا دورة قاجار از ساختار اجتماعی‬
‫مشخصی برخوردار بود‪ .‬محلههای میانقلعه‪ ،‬قطارچیان‪ ،‬جورآباد و بازار ازجملة این محلهها بودند‪ .‬محلة میانقلعه‪ ،‬دارالحکومه و‬
‫خانة بعضی از بزرگان شهر بود که خسروخان و امانالله خان از والیان اردلان به گرد آن دیواری کشیدند و مشتمل بر چهار‬
‫دروازه بود‪ .‬محلة قطارچیان که عمارت وکلای کردستان در آن قرار داشت و محلههای جورآباد و بازار که سکنة آنها بیشتر‬
‫تجار و سایر اصناف بودند‪ .‬محلات دیگری هم وجود داشتند که بخشی از این چهار محله به شمار میرفتند (بابانی‪:1366 ،‬‬
‫‪ .)191‬سنندج در اواخر دورة قاجار هفت محله داشت که افزونبر چهار محلة یادشده‪ ،‬سه محلة دیگر به نامهای قلعة چهارلان‪،‬‬
‫کرمانجها و چهارباغ بودند‪ .‬چهارباغها در اثر گسترش و افزایش جمعیت به شهر ملحق شدند (زارعی‪1386 ،‬الف‪.)144-135 :‬‬
‫امروزه محلات دیگری مانند محلة آغهزمان‪ ،‬قلعة چهارلان‪ ،‬جورآباد پایین و بالا و سرتپوله به آن اضافه شدند (همان‪:1381 ،‬‬
‫‪ )144‬که در هریک از آنها محله‪ ،‬مسجد‪ ،‬بازار‪ ،‬مرکز خرید و خانههای قدیمی باقی مانده است‪ .‬ساختار اصلی شهر سنندج‬
‫در دورة صفوی و قاجار شامل میدان‪ ،‬بازار و چهارباغ در ضلع شمالی بازار‪ ،‬کهندژ‪ ،‬محلة میانقلعه و سه محله دیگر‪،‬‬
‫مسجدجامع‪ ،‬میدان دارالایاله و میدان کلیسا بود‪ .‬میدان بازار در اثر خیابانکشی به دو بخش تقسیم شد و بهتدریج بافت دیگر‬

                                            ‫محلهها نیز در اثر توسعة شهر گسسته شد (همان‪( )293 :1392 ،‬تصویر ‪.)1‬‬
   1   2   3   4   5   6   7   8