Page 7 - فصل سوم-جغرافیای شهری/ استان کردستان
P. 7

‫‪ / 7‬استان کردستان‬

                                       ‫نوع مسکن و ساختمانها‬
‫این منطقه بهلحاظ آبوهوا‪ ،‬اقلیم و وضعیت خاص جغرافیایی‪ ،‬معماری متفاوتی نسبت به سایر نقاط ایران دارد‪ .‬البته‬
‫این نکته حائز اهمیت است که بسیاری از نقاط استان‪ ،‬معماری همگونی با مناطق ایران دارد (زارعی‪ .)105 :1382 ،‬بهطورکلی‬
‫برخی نواحی مانند پالنگان‪ ،‬مریوان و منطقة اورامانات از شیوة معماری خاصی برخوردار هستند‪ .‬آثار معماری موجود شامل‬
‫پلها‪ ،‬حمامها‪ ،‬خانههای قدیمی‪ ،‬امامزادهها‪ ،‬مساجد و سایر بناها که حفاظت و مرمت شدهاند‪ ،‬در سه گروه عمده جای‬

                                                                                                 ‫میگیرند‪:‬‬

                                                                                         ‫‪ .1‬معماری بومی‬
‫معماری بومی باتوجهبه شرایط آبوهوایی‪ ،‬مصالح و درک معماران و سازگاری با محیط پیرامون شکل میگیرد‪ .‬این‬
‫نوع معماری در بخش مهمی از منطقة کردستان رواج دارد که محدودة جغرافیایی آن تقریباً بخش عظیمی از استان است‪.‬‬
‫برخی از نقاط بهلحاظ برخورداری از موقعیت جغرافیایی خاص‪ ،‬دارای معماری بومی و محلی است‪ .‬هورامان و پالنگان دو‬
‫نمونه از مناطقی هستند که بهلحاظ قرارگیری در نقاط کوهستانی‪ ،‬معماری بومی دارند‪ .‬در این مناطق آثار معماری ارزشمندی‬
‫بر کوهپایهها و تپهها موجود است‪ .‬جنس عمدة مصالح بهکاررفته‪ ،‬سنگی است که عموم ًا بهصورت خشکهچین کار شده‬
‫است‪ .‬بهطورکلی‪ ،‬عوامل مؤثری که در شکلگیری این نوع معماری دخالت دارند عبارتاند از‪ .1 :‬وجود سنگ مناسب‬
‫بهصورت لاشهای در محل که بهعنوان مصالح بومآورد مطرح است ‪ .2‬کمبود زمین کشاورزی مناسب‪ ،‬حفظ زمینهای خوب‬
‫کشاورزی و عدم استفاده از آنها در ساختوسازها‪ .‬این نوع معماری در دامنههای با شیب تند شکل گرفته است (همان‪،‬‬

                                                                                               ‫‪.)20 :1393‬‬
‫در شمالغربی منطقة بیجار و سقز نوع دیگری از معماری وجود دارد که معماری آن با منطقة آذربایجان غربی همخوانی دارد‪.‬‬
‫بیشتر مصالح بهکاررفته در این نوع معماری‪ ،‬خشت و چوب و در پایهها سنگ است‪ .‬وجه بارز این نوع معماری‪ ،‬وجود یک ایوان‬
‫ستوندار رو به جنوب است‪ .‬تعدادی از مساجد کردستان مانند مسجد جامع ترجان‪ ،‬مسجد دومنارة سقز‪ ،‬مسجد میرزا فرجالله وزیر‬
‫و مسجد رشید قلعهبیگی با این سبک ساخته شدهاند (همان‪ .)12 :1381 ،‬خانة احمدزاده یکی دیگر از بناهای شاخص در سبک‬
‫معماری بومی و محلی است‪ .‬معماری بومی ‪ -‬محلی کردستان را میتوان به دو بخش کوهپایهای و معماری مخصوص دشتهای‬

                                                                            ‫شرقی تقسیم کرد (همان‪.)20 :1393 ،‬‬

                                                                                        ‫‪ .2‬معماری تلفیقی‬
‫این نوع معماری به دو سبک معماری بومی و معماری مناطق مرکزی ایران تقسیم میشود که در ترکیب فضاها از دو‬
‫نوع تکنیک استفاده میشود‪ .‬این نمونه در محدودة جغرافیایی وسیعی از استان‪ ،‬بهویژه در شهرهای سنندج‪ ،‬بیجار و سقز‬
‫دیده میشود‪ .‬آثار این نوع معماری تحتتأثیر معماری نقاط مرکزی ایران است که این امر ناشی از مراودههای سیاسی و‬
‫اقتصادی این استان با مرکزنشینان است‪ .‬در مناطق شمالشرق از سمت بیجار و قروه و در همسایگی همدان و زنجان و در‬
‫جنوبشرقی سنندج ازطریق کرمانشاه‪ ،‬این روند کامل ًا مشخص است‪ .‬ازجمله این آثار‪ ،‬مسجد خسروآباد بیجار است (همان‪،‬‬
‫‪ )90 :1381‬که شبستان آن در ضلع جنوب قرار دارد‪ .‬این مسجد به سبک مساجد ایواندار مناطق مرکزی ایران است؛ اما از‬
‫بارزترین نمونههای این سبک معماری مساجد‪ ،‬دارالاحسان سنندج (همان‪ ،)20 :1385 ،‬دارالامان (همان‪1386 ،‬ب‪ ،)94 :‬عمارت‬
   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12