Page 10 - فصل پنجم-صنایع و هنرهای دستی/ استان کردستان
P. 10

‫صنایع و هنرهای دستی‪10/‬‬

‫دهها بنای دیگر در سنندج مشاهده میشود‪ .‬امروزه این هنر رونق چندانی ندارد؛ اما در مرمت بناهای تاریخی از آن‬
                                                                       ‫بهرهبرداری میشود (زارعی‪.)79 :1392 ،‬‬

                                              ‫ارسیسازی‬

‫ارسیسازی یکی دیگر از تزئینات کاربردی در بناهای قدیمی استان و بهویژه شهر سنندج است‪ .‬ارسی‪ ،‬پنجرههای چوبی‬
‫بههمراه شیشههای رنگی است که در برخی خانهها بهجای پنجره به کار برده شده است‪ .‬جریان رنگ و نور در لابهلای‬

       ‫گرهها و چفتوبست پیچان نوارهای چوبی‪ ،‬فضایی رؤیایی و خیالانگیز در اتاقهای ساختمان به وجود میآورد‪.‬‬
‫نقوش گیاهی و گلوبوتههای اسلیمی در کنار نقوش هندسی‪ ،‬بنا به سلیقة هنرمندان در این در و پنجرهها جای میگیرند‪ .‬گاه‬
‫در لابهلای این نقوش هندسی‪ ،‬سطوح ریزی از آینه به کار میرود‪ .‬این هنر در ساخت پنجرههای بزرگتر مشرف به حیاط و‬
‫در شاهنشینها به اوج خود رسیده است‪ .‬قدمت ارسیسازی در سنندج به ‪ 350‬سال پیش میرسد و نمونههای موجود‪ ،‬بر مهارت‬
‫کمنظیر استادکاران سنندجی در این هنر‪ ،‬مهر تأیید میزند‪ .‬به نظر میرسد ساخت ارسی در سنندج از دورة صفویه آغاز شده‬
‫باشد‪ .‬شاهد این مدعا‪ ،‬نمونههایی است که در قصرهای کهن دژ (قلعه سنه) و عمارت آصف باقی مانده است‪ .‬در بخش شمالی‬
‫این عمارت‪ ،‬نمای بیرونیِ شاهنشین‪ ،‬ارسی با طرح هندسی و گرهچینی وجود دارد که از آثار دورة صفویه به حساب میآید‪.‬‬
‫اوج هنر ارسیسازی در شهر سنندج به دورة قاجار برمیگردد که نمونههای متفاوت و گوناگونی با طرح قوارهبری و گرهچینی‬
‫در ابعاد بزرگ در عمارتهای باشکوه میانی طبقات مختلف جامعه به کار گرفته شده است‪ .‬شاخصترین ارسیها در عمارت‬
‫ملا لطفالله شیخالاسلام سنندجی‪ ،‬عمارت خسروآباد‪ ،‬عمارت مشیر دیوان و وکیل الملک و خانههای گلهداری و جواهری و‬
‫دهها بنای دیگر بوده است؛ به همین دلیل سنندج را باید شهر ارسی نام نهاد‪ .‬ارسیهای سنندج در سه گونه عمده‪ :‬الف) طرحهای‬
‫دور دار یا اسلیمی ب) طرحهای گرهچینی ج) طرحهای ترکیبی گرهچینی و اسلیمی‪ ،‬ساخته شدهاند‪ .‬ارسیهای گونه نخست عمدت ًا‬
‫در دورة قاجار ساخته شدهاند‪ ،‬طرحهای گرهچینی در دورة صفوی و طرحهای نوع سوم هم مربوط به دورة قاجار هستند (همان‪،‬‬

                                                                                                     ‫‪.)81‬‬

                                                ‫گچبری‬

‫هنر گچبری یکی از هنرهای مرسوم از دورة صفوی به بعد در استان کردستان و بهویژه در شهر سنندج است‪ .‬مهمترین‬
‫گچبریهای باقیمانده در شهر سنندج‪ ،‬عموماً در بناهای مربوط به دوران صفوی و قاجار است‪ .‬نمونههای شاخص این گچبریها‬
‫در عمارتهای آصف دیوان‪ ،‬ملا لطفالله‪ ،‬خسروآباد و امجدالاشراف سنندج مشاهده میشود‪ .‬گچبریهای بهجای مانده‪ ،‬از نوع‬
‫گچبری لکه یا کلوخی است که از قرن سیزدهم و در دوران قاجار‪ ،‬به تقلید از معماری غرب معمول شد‪ .‬این نوع گچبری بهطور‬
‫اغراقآمیزی برجسته و طرحهای آن هم تقلیدی است (بزرگمهری و خدادادی‪ .)130 :1389 ،‬همچنین این نوع گچبریها با‬
‫نمونههای مشابه آن در کاشان و تهران مقایسه میشود و طرح آنها‪ ،‬گلومرغ و گلوگلدان است که در برخی از خانهها با نقاشی‬
‫ترکیب شده است‪ .‬ازجمله گچکاران و گچبران برجستة سنندجی‪ ،‬استاد عبدالله شیریندست است که آثار مهمی از او در خانههای‬

                                                            ‫قدیمی سنندج به یادگار مانده است (زارعی‪.)84 :1392 ،‬‬
   5   6   7   8   9   10   11