Page 6 - فصل پنجم-صنایع و هنرهای دستی/ استان کردستان
P. 6

‫صنایع و هنرهای دستی‪6/‬‬

‫و گلیم در این منطقه متفاوت از دیگر مناطق باشد‪ .‬بنابراین قالی و گلیم کردستان ازنظر ویژگیهای نقوش به دو گروه تقسیم‬
                                                                                                 ‫میشوند‪:‬‬

‫الف) نقوش اشکالی‪ :‬این نقوش شامل طرحها و نقش و نگارههای سنتی‪ ،‬عشایری و روستایی است که کمتر دستخوش‬
‫تغییر و تحول شده و با تفاوتهایی اندک‪ ،‬از سالها پیش به یک شیوه بافته شده است‪ .‬ویژگی بارز این طرحها و نقشمایهها‪،‬‬

                                                               ‫اشکال سادهشدة هندسی و نیمههندسی آنها است‪.‬‬
‫ب) نقوش منظم‪ :‬این نقوش‪ ،‬طرحها و نقشهای منظم‪ ،‬پیوسته‪ ،‬منسجم و متقارن دارد‪ .‬نقوش منظم‪ ،‬ریشة روستایی و‬
‫عشایری ندارند و طرح آنها برگرفته از طراحی فرشهای بافت شهر و سایر هنرهای شهرنشینی مانند پارچه‪ ،‬ترمه‪ ،‬قلمکار‬
‫و کاشی است؛ با این تفاوت که شیوة نقوش عشایری‪ ،‬ساده شده است‪ .‬ویژگی اصلی این فرشها نظم‪ ،‬یکپارچگی طرح‪،‬‬

                                                                                  ‫قرینهسازی و توازن است‪.‬‬
‫طرحهایی که در گلیم و قالی کردستان به کار میروند شامل گل چینی‪ ،‬گل میرزاعلی‪ ،‬گلوبلبل‪ ،‬عروس و داماد‪ ،‬ماسی درهم‪،‬‬
‫جقه توپی (هشت بوته)‪ ،‬گل میناخانی‪ ،‬جقه چارکی‪ ،‬گل و گلدان‪ ،‬نقش چهارباغ‪ ،‬شوره بی (بید مجنون)‪ ،‬نقشه موسایی‪ ،‬کل وکیلی‪،‬‬
‫دسته گول‪ ،‬گل هه مرو‪ ،‬موش و گربه‪ ،‬بوته و شاخ گوزن یا بوته یحیی چلمی‪ ،‬بوته گرهای و تنگی‪ ،‬نقشه بازوبند‪ ،‬دار و گل‪ ،‬نقش‬
‫مستوفی‪ ،‬گاماسی‪ ،‬نقشه سماوری‪ ،‬کلهگاوی‪ ،‬طرح تخت جمشید (که یل ولان)‪ ،‬جقه بادامی‪ ،‬جوزان‪ ،‬توتفرنگی و گل چایی هستند‬

                                                                                                  ‫(همان‪.)79-78 :1381 ،‬‬

                                             ‫نساجی سنتی‬

‫صنعت نساجی سنتی در کردستان به جولایی معروف بود و شخصی که این کار را انجام میداد‪ ،‬جولا نامیده میشد‪ .‬باتوجهبه‬
‫وضعیت جغرافیایی کردستان و رونق دامداری در گذشته‪ ،‬همواره پشم فراوان برای انجام این صنعت در دسترس بود‪ .‬بهترین‬
‫قالی‪ ،‬گلیم‪ ،‬جاجیم‪ ،‬رختخوابپیچ و جانماز را جولاها میبافتند‪ .‬دختران و زنان‪ ،‬کار نخریسی را بهوسیلة دوکهای سادة نخریسی‬

                                                       ‫که در اصطلاح محلی به آن « َته شی» میگفتند‪ ،‬انجام میدادند‪.‬‬
‫کار جولایی و بافتن نیز بهدست مردان و در کارگاههای مخصوص صورت میگرفت‪ .‬شهر سنندج‪ ،‬مرکز جولاها بود و بهترین‬
‫و معروفترین استادکاران این صنعت در شهر سنندج زندگی میکردند‪ .‬دستگاه جولایی و یا همان نساجی سنتی‪ ،‬پیچیدگی خاص‬
‫خود را داشت‪ .‬همة وسایل این دستگاه از چوب ساخته شده بود‪ .‬برای تعویض دندهها و نیز به هم پیچیدن قسمت بافتهشده و‬
‫تغییر سرعت دستگاه‪ ،‬از وسایل بسیار ابتدایی و ساده استفاده میشد‪ .‬جانماز و رختخوابپیچ ازجمله مهمترین محصولاتی است‬
‫که با جولاها بافته میشد‪ .‬جانمازها معمول ًا از پشم سفید بافته میشدند؛ ولی رختخوابپیچها از رنگهای معمول ًا متضاد نظیر‬

                                                    ‫سیاهوسفید و بهصورت شطرنجی بافته میشد (ایازی‪.)685 :1371 ،‬‬
‫امروزه این صنعت‪ ،‬رونق و رواج سابق را نداشته و بسیاری از کارگاههای جولایی تعطیل و جولاها نیز شغلهای دیگری را‬
‫انتخاب کردهاند‪ .‬ازجمله جولاهای معروف سنندج‪ ،‬مرحوم حاج محمد حمیدی‪ ،‬آقا فتحالله‪ ،‬آقا حبیبالله‪ ،‬مرحوم استاد عبدالله‬

      ‫نساج‪ ،‬آقا نصرالله نساج‪ ،‬پهلوان شکرالله نساج‪ ،‬آقا سید محیالدین گویلی و آقای سید صدیق کیاست هستند (همان‪.)686 ،‬‬
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11