Page 25 - فصل هفتم-اماکن مذهبی و آئینی/ استان کردستان
P. 25

‫‪ /25‬استان کردستان‬

                                                                   ‫بقعة بابا گُرگُر (امامزاده سید جلالالدین)‬
‫این بقعه در روستایی به همین نام در شهرستان قروه واقع شده است‪ .‬این بنا به نام امامزاده سید جلالالدین موسیالرضا‬
‫(ع) و بابا ُگرگُر نیز مشهور است‪ .‬مقبرة بابا گرگر بر روی صخرة سنگی که حاصل از آبها و گازهای معدنی است‪ ،‬ساخته‬
‫شده است‪ .‬ورودی بنا بهصورت دیوارچینی متشکل از خشت و قلوهسنگ است و پوشش چوبی دارد‪ .‬همچنین اتاق مقبره‪،‬‬
‫گنبدی شلجمی‪ 1‬دارد‪ .‬در ساخت گنبد این بنا از سنگهای لاشهای محلی استفاده شده که بر روی پایههای خشتی و سنگی‬
‫مستقر هستند‪ .‬بقعة باباگرگر تزئینات خاصی ندارد و در دهة ‪ 1370‬ازطرف ادارة اوقاف شهرستان قروه بازسازی شده و‬

                                              ‫تغییراتی مانند ساخت سکوبندی در آن ایجاد شده است (همان‪.)183 ،‬‬
‫ایجاد این آرامگاه در چنین مکانی بیارتباط با آئینهای ایران باستان در پیوند با نیایش آب نیست‪ .‬تاریخ دقیق ساخت بقعه‬
‫مشخص نیست؛ ولی به نظر میرسد این بنا را معماران محلی‪ ،‬پیش از دورة قاجار ساخته باشند‪ .‬این مکان بهعلت وجود چشمههای‬
‫جوشان گوگردی از پیش از اسلام دارای اهمیت بود (همان‪ .)103 :1381 ،‬در محلی که این بنا واقع شده‪ ،‬چشمههای آهکساز‬
‫برجستگیهای بسیاری را بهوجود آورده است که مشهورترین آنها «اژدها» نام دارد‪ .‬این پدیده حدود ًا سیصد متر طول‪ ،‬پنج متر‬
‫ارتفاع و پهنایی بین چهار تا هفت متر دارد‪ .‬مردم منطقه دربارة این سنگ که بهشکل اژدها است‪ ،‬افسانههایی نقل میکنند (همان‪،‬‬

                                                                                                          ‫‪.)183 :1392‬‬

                                                                                      ‫آرامگاه شیدای نازار‬
‫این بنا در بلندترین نقطة کوه شیدا واقع در شمالشرقی روستای ظفرآباد از توابع شهرستان دهگلان قرار دارد که از‬
‫هرسو مشاهده میشود‪ .‬موقعیت این بنا از هر نظر اهمیت دارد؛ ازجمله اینکه بر بالای کوهی واقع است که بقایای گدازههای‬

                                                                       ‫آتشفشانی در پیرامون آن دیده میشود‪.‬‬
‫در کتاب تحفة ناصری دربارة این آرامگاه چنین آمده است‪« :‬در این بنا سبحانورودیخان‪ ،‬جد اماناللهخان بزرگ‪ ،‬والی‬
‫کردستان‪ ،‬معاصر نادر افشار مدفون است‪ ».‬این مقبره را شیدا یا شیدای نازار میگویند و یادآور بناهای پیش از اسلام و‬
‫بهصورت چهارطاقی است که مرمت آن احتمال ًا در سال ‪1167‬ه‪.‬ق همزمان با تدفین سبحانورودیخان انجام گرفته است‬
‫(سنندجی‪202 :1366 ،‬؛ وقایعنگار کردستانی‪ .)74 :1379 ،‬نکتة مهم دربارة این مقبره آن است که مستوره اردلان هم در کتاب خود‬
‫به آن اشاره داشته و ازآنجا بهعنوان مدفن شهدا یاد کرده است (اردلان‪2005 ،‬م‪ .)73 :.‬بنابراین‪ ،‬به نظر میرسد این بنا متعلق به‬

                   ‫پیش از اسلام باشد که در دورة اسلامی به مدفن بزرگان و مشاهیر ازجمله والی اردلان بدل شده است‪.‬‬
‫آرامگاه شیدای نازار بر روی یک سکوی سنگی بنا شده است‪ .‬ارتفاع آن در حدود نه متر است و نقشهای مربعشکل دارد‪.‬‬
‫افزونبر آن با گنبدی شلجمی و قوس تیزهدار پوشیده شده است‪ .‬مدخل ورودی آرامگاه در ضلع شرقی است و طاقنماهایی در‬
‫دیوارههای داخلی آن تعبیه شده است‪ .‬پی این بنا از سنگ و دیوارهایش از آجرهای قرمزرنگ به ابعاد ‪ 22×22×5‬سانتیمتر‬
‫است‪ .‬طاقنماهای آن با قوسهای شبیه به قوسهای تیزهدار دورة سلجوقی ‪ -‬ایلخانی ساخته شده است‪ .‬با آنکه تاریخ احداث این‬
‫بنا بهطور دقیق مشخص نیست؛ به نظر میرسد بتوان آن را با بناهای دورة سلجوقی و ایلخانی مقایسه کرد‪ .‬در کل‪ ،‬آرامگاه شیدای‬

                      ‫‪( .1‬ریاضی) سهمی‪ :‬منحنیای که از تقاطع مخروط قائم دوار با صفحهای موازی با یکی از یالهای مخروط حاصل میشود‪.‬‬
   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30