Page 38 - فصل هفتم-اماکن مذهبی و آئینی/ استان کردستان
P. 38
اماکن مذهبی و آئینی38/
این بنا همچون سایر بناهای آئینی دیگر ،مالکیت عمومی دارد و به جامعة یهودیان سنندج تعلق دارد .جمعیت زیادی
از یهودیان تا پیش از انقلاب اسلامی ایران در این محله سکونت داشتند که هماکنون تعداد اندکی از آنها در این شهر باقی
ماندهاند .بنای این کنیسه ،یک حیاط و بخش عبادتگاه با بنای ستوندار چوبی دارد که به سبک خانههای شهر سنندج ساخته
شده است (همان.)363 ،
پس از گذر از کوچههای باریک و پرپیچوخم محلة آغهزمان ،بنایی ساده و بدون تزئینات بیرونی مشاهده میشود که
تشخیص کاربری آن با توجه به مقتضیات زمان ساخت بنا و دلایل امنیتی اقلیتهای دینی ،مشکل است .پس از عبور از سردر
سادة بنا ،حیاطی مستطیلشکل با پوششی از موزائیک قرار گرفته است که طاقنماهای زیبای دیوارهای اطراف آن ،حوض و
چند درخت بزرگ داخل آن ،جلوة خاصی به بنا بخشیده است .پس از عبور از حیاط ،قسمت اصلی بنا شامل شبستانی با شانزده
ستون چوبی با حداکثر ارتفاع سه متر و سقف مسطح چوبی قرار گفته است که به دلایل مختلف عقیدتی و آداب نیایش مذهبی،
بهوسیلة یک پنجره چوبی داخلی به دو قسمت تقسیم شده است .از عناصر جالب توجه داخلی میتوان به ردیف طاقچههای
نواری دیوار شبستان اشاره کرد که با نمایی از قوس جناقی تند ،جلوهگر فضای داخلی میشود.
عمده مصالح بهکاررفته در این ساختمان شامل آجر ،سنگ و چوب در سقف است که ستونگذاری شده است .تزئینات
بنا شامل سرستونهای چوبی و تابلوهای تعبیهشده در قاب گچبریهای داخلی شبستان است .خط تابلوها ،عبری است و در
جایجای دیوارها و اطراف محراب دیده میشود .نوع سرستونها معمولی و با مصالح بومی محلی است که مشابه بسیاری
از سرستونهای مساجد منطقه است .از خصوصیات بارز بنا ،دوبخشی بودن محراب آن است که قسمت جلو به قرارگیری
جانمازها و کتابهای مقدس و قسمت پشت آن به محل دعا و نیایش اختصاص یافته است.
