Page 14 - فصل هشتم-مفاخر و مشاهیر/ استان کردستان
P. 14
مفاخر و مشاهیر14/
غفاری ،ملا سید بهاءالدین
حاج ملا سید محمد غفاری مشهور به سید بهاءالدین کریمآباد یکی از عالمان و فقیهان مشهور اطراف سقز بود که در سال
1286متولد شد .وی در علوم متعارف حوزهای از قبیل صرف و نحو ،فقه و اصول ،تفسیر ،حدیث ،منطق و بلاغت ،مقامی والا
بهویژه در علم فرایض داشت و سالهای متمادی به تدریس این علوم پرداخت و بر بسیاری از کتب متداول ،با خطی خوش
حاشیه دارد .وی از سادات پارسانیان سقز بود؛ اما اجداد ایشان از گذشتههای دور به اطراف دیواندره مهاجرت کرده و بهمرور
زمان ،روستای قلعهگاه سالار را به ملکیت خویش درآورد و در آنجا ساکن شد .سید بهاءالدین از خانوادهای سرشناس و اهل علم
در روز دوشنبه سوم ذیالقعده 1325ه.ق پا به عرصه هستی گذاشت .شیفتگی علم و معرفت ،وی را به محضر بسیاری از علمای
مشهور آن روزگار کشاند و همین امر باعث شد به محضر درس عالم شهیر اطراف هولیر (اربیل) مرحوم ملا محمد خطی» (خهتی)
برود و سرانجام رهسپار بیارة شریف شد و تا پایان تحصیلات ،از محضر دانشمند کمنظیر ،مرحوم ملا عبدالکریم مدرس استفاده
کرد .او در همان عنفوان جوانی در خدمت مرحوم شیخ علاءالدین نقشبندی به طریقة تصوف پیوست .سید بهاءالدین پس از
چند سال تدریس و انجاموظیفة روحانیت در برخی از آبادیهای اطراف سقز ،سرانجام در ده کریمآباد انوشیروانی مستقر شد و
تا پایان عمر در آنجا ماند .وی ضمن انجاموظیفة روحانیت و تدریس ،برای امرار معاش خانواده به کشاورزی و دامداری
میپرداخت تا سرانجام در بیستم آذر 1372دار فانی را وداع گفت (حیرتسجادی.)53-52 :1391 ،
فاضل گروسی ،عبدالحسین
علامه آیتالله عبدالحسین فاضل گروسی متولد سال 1295در شهرستان بیجار است .در همان ایام کودکی ،پدر مجتهدش را
به نام شیخ علی صابونی کرمانشاهی از دست داد و وظیفة تعلیم و تربیت وی بهتنهایی به مادر پرهیزکارش سپرده شد .تحصیلات
مقدماتی وی به مدت هفت سال در زادگاهش سپری شد و پس از پشت سر گذاشتن تحصیلات مقدماتی به مدت دوازده سال
در حوزة علمیة شهر قزوین به تکمیل معلومات خود ادامه داد .برای ادامه تحصیلات ،راهی نجف اشرف شد و در آنجا در جوار
بارگاه ملکوتی حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) به مدت 23سال به تهذیب نفس و تحصیل پرداخت .بعد از پشت سر گذاشتن
سختیها و مشقات زیاد ،سرانجام برای ارشاد و هدایت مردم به زادگاهش در بیجار برگشت.
شیخ از علوم مختلف از صرف و نحو گرفته تا بیان و فقه و اصول و ریاضیات بهره کافی داشت و سرآمد روزگار خود بود.
او به دو زبان انگلیسی و عربی تسلط کافی داشت و خطوط اوستایی ،پهلوی ،کوفی و عبری را نیز خوانده و ترجمه میکرد .شیخ
در زمینة سرودن شعر نیز بسیار توانا بود .از وی دیوان شعری به نام ت َلذُالاَع ُین به یادگار مانده است .از دیگر تألیفات ارزشمند
شیخ میتوان به کتابهای هرکسی کار خودش ،بار خودش (در دو جلد) ،کنوزالئالی و شرحی بر کتاب المصباح المنیر اشاره
کرد .شیخ فاضل سرانجام در نوزدهم بهمن ماه 1324به دیدار حق شتافت و در بقعة بشر حافی بیجار به خاک سپرده شد .آرامگاه
وی در شهر بیجار ،زیارتگاه عموم است (ایلخانیزاده.)332 :1392 ،
