Page 134 - تاریخ، فرهنگ و هنر استان ایلام
P. 134

‫تاریخ‪،‬فرهنگوهنراستانایلام‬

                                        ‫‪ .3‬ظهور و پیدایش والیان فیلی ایلام‬
‫‌در قرن هفتم ق‪ .‬و در زمان حکومت مغولان‪ ،‬سرزمین لرستان تحت عنوان لُر بزرگ و‬
‫لُر کوچک (اتابکان لُر) شناخته می‌شد‪ .‬با آغاز حکومت صفویه در ایران‪ ،‬منطقه لُر بزرگ‬
‫به سرزمی ‌نهای بختیاری وکهگیلویه و منطقه لُر کوچک به لرستان فیلی معروف شدند‪ .‬در‬
‫لغ ‌تنامه دهخدا «فیلی طایفه‌ای از لُران لُرستان یعنی طوایف اطراف خر ‌مآباد فیلی» ذکر شده‬
‫است (دهخدا‪ ،‬لغ ‌تنامه)‪ .‬اتابکان لُر کوچک که خود را از دی ‌رباز حاکم عرفی و شرعی مردم و‬
‫از نسل حضرت ابوالفضل عباس دانسته و برخی مورخین از آن‌ها تحت عنوان عباسیان مجازی‬
‫یاد م ‌یکنند‪ .‬حدود ‪ 436‬سال (از سال ‪ 570‬تا ‪ 1006‬ق) بر لرستان و ایلام حکومت کردند‪.‬‬
‫پس از کشته شدن آخرین اتابک لُر کوچک‪ ،‬عنوان اتابک منسوخ و به‌جای آن عنوان والی‬
‫معمول شد‪ .‬پس از تقسیم منطقه لرستان فیلی توسط آغامحمد‌خان قاجار‪ ،‬به دو منطقه پشتکوه‬
‫و پیشکوه‪ ،‬و تغییر نام والیان لرستان به والیان پشتکوه‪ ،‬در زمان سلطنت فتحعلی‌شاه قاجار‪،‬‬
‫مرکز حکومت والیان که از ابتدا در خر ‌مآباد لرستان بود؛ در زمان حس ‌نخان‪ ،‬نخستین والی‬
‫پشتکوه‪ ،‬به ایلام منتقل شد‌ تا با کوچک کردن قلمرو والی لرستان‪ ،‬دفاع از مرزهای ایران با‬
‫عراق نیز بر‌عهده این والی باشد‪ .‬بدین‌ترتیب پایه و هسته اولیه حکومت والیان در ایلام با نام‬
‫والیان پشتکوه شکل گرفت که بعداً علاوه بر منطقة پشتکوه (ایلام)‪ ،‬ناحیة پیشکوه (لرستان)‬
‫نیز تا مدتی تحت حاکمیت این حاکمان قرار داشت‪ .‬پس از حسن‌خان‪ ،‬بیش از ‪ 10‬تن به‌عنوان‬
‫والی و وال ‌یزاده‪ ،‬در منطقة پشتکوه (ایلام) حکومت کردند‪ .‬قلمرو جغرافیایی حکومت والیان‪،‬‬
‫ازشمال به عراق (نواحی اسکان کردهای شیعه)‪ ،‬از شرق به لرستان‪ ،‬از جنوب به شوش و از‬
‫غرب تا منطقة کوت و عماره تا خانقین و مندلی گسترده بود‪ .‬در‌نهایت با ظهور سلسله پهلوی‬
‫در ایران و در زمان رضاخان پهلوی‪ ،‬حکومت و اقتدار والیان‪ ،‬در زمان غلامرضا‌خان آخرین‬
‫والی ایلام و رفتن او به عراق‪ ،‬به پایان رسید‪ .‬بعد از غلامرضاخان چند تن از وال ‌یزادگان در‬
‫منطقه حاکم شدند؛ ولی هیچ‌گاه اقتدار والیان اولیه را نداشتند‪ .‬در زمان حکومت پهلوی اول‪،‬‬
‫ابتدا با اجرای طرح یکجانشینی عشایر‪ ،‬با هدف محدود نمودن قدرت آ ‌نها در یک حوزة‬
‫خاص جغرافیایی مشخص و سپس با ایجاد برخی امکانات مانند راه و تونل‪ ،‬حکومت پهلوی‬
‫تسلط خودرا بر منطقه بیشتر و آن‌ها را خلع‌سلاح نمودند‪ .‬این عشایر همان افرادی هستند که‬
‫در سال ‪ 1352‬ش در حمله و تجاوز ناگهانی عراق به این منطقه [که از مرز جنوب‌غربی ایلام‬
‫(شهرستان مهران) صورت گرفته بود] با رشادت و مقاوت‪ ،‬دشمن را شکست داده و وادار به‬

                                 ‫‪132‬‬
   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139