Page 35 - فصل دوم-سوابق تاریخی/ استان کردستان
P. 35

‫‪/35‬استان کردستان‬

‫داشت‪ .‬آنها ازنظر زبان‪ ،‬هند و اروپایی و ازنظر نژاد‪ ،‬آریایی بودند (زکیبیگ‪ .)70 :1381 ،‬برخی از محةةان‪ ،‬زبان ُکردی امروز‬
‫را مشتق از زبان مادی میدانند (پیرنیا‪ .)1/196 :1366 ،‬براساس سنگنوشتهها و الواح آشوری‪ ،‬کردها در هزارة سوم پیش از‬
‫میلاد در منطةهای که بعدها و در دوران اسلامی نام کردستان گرفت‪ ،‬سکونت کردهاند و زبانشان از شاخة زبانهای ایرانی‬
‫است (مینورسکی‪ .)34 :1381 ،‬در برخی منابع‪ ،‬از حدود قرن هفتم پیش از میلاد از سرزمین کردوئن نام برده شده است‪ .‬کردوئن‬

           ‫به سرزمینی گفته شده که از سرچشمههای زاب بزرگ و دجله تا دریاچة وان را در بر میگیرد (زکی‪.)23 :1377 ،‬‬
‫منطةهای که کردستان امروز در آن قرار دارد؛ مدی یا مدیا نیز نامیده شده است‪ .‬وقایعنگار کردستانی دراینباره مینویسد‪:‬‬
‫«در وجهتسمیة این نواحی به مدی‪ ،‬قدما را چنین اعتةاد است که اهالی این مملکت از اولاد تادی به یافث ابن نوح علیهالسلام‬
‫میباشند‪ .‬لهذا آنها را منسوب به مادی نموده‪ ،‬مد میخواندند و مملکت آنها را به مدی گفتند‪ ،‬یعنی مملکت اولاد مادی‪ .‬بعضی‬
‫نیز برآنند که این مملکت را به زبان قدیم‪ ،‬مد میگفتند و ترجمة آن میانه است‪ ،‬یعنی میانة مملکت آسیری و ایران واقع‬
‫است و همین مدی کبیر محدود است ازطرف مشرق به پراتی (طبرستان) و قدری از سلسلهجباا کوسی و ازطرف شماا به‬
‫مازندران و گیلان و ازطرف جنوب به کوه پاطاق کرند و جباا پشتکوه لرستان و از جانب مغرب به ارمن‪ .‬اگرچه مورخین‬
‫قدیم ایرانی و یونانی به اسم کردستان تصریحی نکردهاند‪ ،‬ولی بهدلایل و قراین خارجه معلوم و مستفاد میشود که اسم‬

   ‫کردستان‪ ،‬ماتیان بوده و هر جا ماتیان ذکر کردهاند منظورشان کردستان حالیه بوده است» (وقایعنگار کردستانی‪.)25 :1381 ،‬‬

                                                                                               ‫هخامنشیان‬
‫پارسها تیرهای از آریاییها بودند که همزمان با مهاجرت دیگر آریاییها به ایران وارد شدند‪ .‬در دوران فرورتیش آنها‬
‫مطیع مادها بودند؛ اما در دوران آستیاگ‪ ،‬کمبوجیة اوا‪ ،‬داماد پادشاه ماد شد که ثمرة این ازدواج تولد کورش دوم ‪-‬کورش‬
‫کبیر‪ -‬بود‪ .‬حکومت هخامنشیان با قدرتیابی کورش بزرگ بهعنوان مؤسس به حکومتی مةتدر تبدیل شد و در دوران شاهان‬
‫بعدی (کمبوجیه‪ ،‬داریوش‪ ،‬خشایارشاه‪ ،‬اردشیر اوا‪ ،‬خشایار شاه دوم‪ ،‬اردشیر دوم‪ ،‬اردشیر سوم و داریوش سوم) فراز و‬

                ‫نشیبهای تاریخی خود را سةری کرد تا اینکه در ساا ‪ 330‬پ‪.‬م‪ .‬بهدست اسکندر مةدونی منةر شد‪.‬‬
‫در دورة هخامنشیان اثری از نام کردستان بهعنوان یک ایالت مستةل نیست‪ .‬از مجموع ایالتهای متعدد یادشده در‬
‫کتیبههای شاهان هخامنش‪ ،‬نام ساتراپی (استان) کردستان نیامده است؛ درعو و بلافاصله در مةام دوم و سوم در همة‬
‫کتیبهها نام ماد ثبت شده است‪ .‬کردستان نیز بهعنوان جزئی از سرزمین ماد در نظر بوده است‪ .‬خوشبختانه این نةص کتیبهها‬
‫را منابع یونانی برطرف کردهاند‪ .‬گزنفون‪ 43‬در فصلی از کتاب آناباسیس ‪ -‬بازگشت دههزار نفری ‪ -‬به قوم کاردوچی‬
‫(کاردوخی) پرداخته است‪ .‬برخی معتةدند مناطق اشارهشده در این در کتاب‪ ،‬در فاصلة دربند زاخو‪ 44‬تا طرابوزون را در بر‬
‫میگیرد‪ .‬وی مینویسد‪« :‬کردها در کوهستان سکونت دارند و مردمی جنگاورند و از پادشاه تبعیتی ندارند» (گزنفون‪:1384 ،‬‬
‫‪ .)168‬اگر بخواهیم واقعیات تاریخی را با جغرافیای سیاسی امروز انطباق دهیم استان کردستان امروزی حاصل ترسیم‬

‫‪ Xenophon .43‬از شاگردان سةراط که بهعنوان سةاه اجیر در نبرد کوروش هخامنشی علیه اردشیر دوم هخامنشی شرکت کرد و پس از مرگ و شکست‬
                                                           ‫کوروش توانست بازمانده سةاه یونان را ازطریق آسیای صغیر به یونان بازگرداند‪.‬‬
                                                                        ‫‪ .44‬زاخو یکی از شهرستانهای استان دهوک در کردستان عراق‪.‬‬
   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40