Page 31 - فصل سوم-بناها، آثار و اشیای باستانی و تاریخی/ استان کردستان
P. 31

‫بناها‪ ،‬آثار و اشیای باستانی و تاریخی‪30 /‬‬

‫شدند که تزئینات سادهای دارند‪ .‬سکوهایی از جنس چوب به عرض شصت سانتیمتر ستونها را به سکوهای غربی و ستونها‬
                                                                                             ‫متصل میکند‪.‬‬

‫یکی از کارکردهای مهم این خانه پس از مرگ پیرشالیار‪ ،‬برگزاری مراسم آیینی پیرشالیار است که هرساله از هفتة دوم بهمن‬
‫ماه به مدت دو روز در این روستا برگزار میشود‪ .‬مردم اورامان در این مدت در منزل پیرشالیار جمع شده و غذاهای متداول در‬
‫زمان پیرشالیار را طبخ میکنند‪ .‬مردان روستا در خانة پیرشالیار در دو صف مراسم رقص را انجام میدهند‪ .‬پس از آن سنگی به نام‬
‫کوی دانه را که نزدیکی مزار پیرمراد قرار دارد شکسته و بین خود تقسیم میکنند‪ .‬برگزاری مراسم در قالب ازدواج پیر‪ ،‬روستاییان‬

                                                                           ‫را به پیشواز بهار میبرد (همان‪.)305 ،‬‬

                                           ‫بافتهای تاریخی‬
‫بافتهای قدیمی شهری و روستایی منطقة کردستان را میتوان در دو گروه بررسی و مطالعه کرد‪ .‬یک دسته بافتهای‬
‫شهری کردستان که عمدت ًا آثار بازمانده از دورههای صفویه به بعد و تا اوایل دورة پهلوی هستند‪ .‬این بافتها عمدتاً ساختار و‬
‫خانههایی هستند که از معماری مناطق مرکزی ایران تأثیر گرفتهاند‪ .‬نمونههایی از این نوع آثار در شهرستانهای سنندج و سقز‬

                                                                                              ‫دیده میشود‪.‬‬
‫دستة دوم‪ ،‬بافتهای روستایی است که در منطقة غربی و کوهپایهای استان قرار دارد‪ .‬نوع معماری بافتهای روستایی این‬
‫مناطق به سبک کوهپایهای (کردستانی) منطقة زاگرس است‪ .‬این بافتها بیشتر در دامنههایی با شیب نسبتاً تند ایجاد شده که‬
‫مصالح آنها سنگی و گاهی بهصورت خشکهچین است‪ .‬در بافتهای روستایی استان‪ ،‬آثار معماری پلکانی با ترکیب سنگ و‬
‫خشت اجرا شده است‪ .‬نمونههای بارز این نوع بافت‪ ،‬خانههای روستای آویهنگ است‪ .‬معماری این سبک‪ ،‬برونگراست و تابع‬
‫وضعیت اقلیمی و توپوگرافی زمین است؛ یعنی در روستاهایی همچون پالنگان‪ ،‬اورامان‪َ ،‬د َرکی‪ ،‬ژیوار‪َ ،‬تنگی َسر فضای خانه‬

                                ‫بدون واسطه با بیرون در ارتباط است؛ بهطوریکه بام هر خانه حیاط خانة دیگری است‪.‬‬
‫بخش دیگری از بافت روستایی در شرق استان قرار دارد‪ .‬این نوع بافت‪ ،‬هم ازلحاظ سبک معماری و هم ازنظر استفاده از‬
‫مصالح با بافت روستاهای غرب استان متفاوت است‪ .‬مصالح استفادهشده در این بافتها‪ ،‬خشت‪ ،‬گل و سنگ در پایة دیوارها‬
‫است و فضاهای معماری آن غالباً در کنار یا پیرامون یک حیاط شکل گرفته است‪ .‬در مقابل فضاهای خانه‪ ،‬ایوان ستوندار چوبی‬
‫قرار دارد‪ .‬کوچهها مطابق با نیاز افراد شکل گرفته و میدانهای محلات این روستاها برای کارکردهای مختلفی ایجاد شده است‪.‬‬

                                       ‫نمونههایی از بافتهای شهری و روستایی در ادامة این بهره معرفی خواهد شد‪.‬‬

                                                                                          ‫‪ .1‬اورامان تخت‬
‫مرکز بخش اورامانات در جنوب شهر قرار دارد و ازطریق جادة آسفالت به شهرهای سروآباد و مریوان متصل میشود‪.‬‬
‫فاصلة آن تا مریوان ‪ 75‬کیلومتر و تا سروآباد پنجاه کیلومتر است‪ .‬خانههای این منطقه بهطورکلی از سنگ و اغلب خشکهچین‬
   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36