Page 28 - فصل سوم-بناها، آثار و اشیای باستانی و تاریخی/ استان کردستان
P. 28

‫‪ /27‬استان کردستان‬

‫سنندجی بوده و روی کتیبه درهای آن‪ ،‬ترکیب قوارهبری چوبی با طرح اسلیمی و شیشههای رنگی وجود دارد‪ .‬در داخل اتاقها‪،‬‬
‫طاقچه و بخاری دیواری تعبیه شده است‪ .‬به نظر میرسد که طبقة اول بنا بخش باقیمانده از ساختمان قدیمی است که در اواخر‬
‫دورة قاجار طبقة دیگری به آن اضافه شده است‪ .‬تزئینات آجرکاری بهصورت خفته در پشتبغل قوسها از آثار عمده تزئینی‬
‫باقی مانده است‪ .‬ارسیها و بسیاری از آثار گچبری و کتیبههای فوقانی بازشوها در طول سالیان دچار تخریب شده است (همان‪،‬‬

                                                                                                    ‫‪.)233‬‬

                                                                                       ‫‪ .16‬خانة احمدزاده‬
‫این ساختمان در ضلع شمالی بلوار شهید نمکی شهر سنندج واقع شده است‪ .‬زمان ساخت بنا به حکومت پهلوی اول‬
‫برمیگردد‪ .‬بنا یک حیاط چهارگوش کوچک دارد و ساختمان آن در چهار طبقه با نمای جنوبی و تزئینات آجر در قسمت‬
‫نمای اصلی است‪ .‬با اینکه بنا یک حیاط در ضلع جنوبی دارد؛ اما نوع معماری آن بیشتر تحت تأثیر معماری منطقة غرب‬
‫ایران است‪ .‬ویژگی بارز این سبک‪ ،‬ایوانهای ستوندار است‪ .‬ساختمان در چهار اشکوب و با رون جنوبی و مصالح بومآورد‬

                                ‫ساخته شده است‪ .‬نمای ساختمان از لحاظ تزئینات آجری در نوع خود بینظیر است‪.‬‬
‫زمان ساخت این بنا به دورة پهلوی اول برمیگردد؛ اما اهمیت آن بهلحاظ انتقال معماری از دورة قاجار به دورة پهلوی‬
‫درخور توجه است و نشانگر تحول و تغییر رویکرد معماری است‪ .‬ویژگی شاخص این بنا‪ ،‬قرارگیری حیاط آن در مقابل‬
‫بخش مسکونی چهار طبقه است‪ .‬تفاوت آشکار آن با معماری دورة قاجار این است که توجه ویژهای به نماسازی و‬
‫آجرتراشی در نمای ساختمان شده است؛ درحالیکه داخل بنا‪ ،‬عاری از هرگونه تزئینات است‪ .‬نکتة دیگر اینکه پنجرهها و‬
‫بازشوها با قوسهای ابرویی ایجاد شده است‪ .‬همچنین بازشوها در لبة بیرونی نصب شده و پنجرهها از داخل اتاقها مورد‬
‫استفاده قرار گرفته است‪ .‬راهپلة دسترسی به طبقات هم بهجای قرارگیری در انتهای راهروها و با ارتفاع زیاد‪ ،‬در راهروی‬
‫ورودی مرکزی تعبیه شده که نردههایی چوبی برای حافظت دارد‪ .‬بنا در زمان ساخت‪ ،‬بلندترین ساختمان شهر سنندج‬
‫محسوب میشده است‪ .‬نکتة مهم دیگر در ارتباط با این ساختمان‪ ،‬بخش فوقانی و بهارخواب آن است که در سه طرف ایوان‬
‫ستوندار یا بهعبارتی غلامگردش‪ 1‬دارد‪ .‬بنا اثر استادکاران معمار سنندجی و به سرپرستی معمار میرزا محمود مؤسس غفاری‬
‫و اکبر موسوی بوده که در آن اصول ایستایی رعایت شده است‪ .‬با اینکه بناهای اطراف در اثر جنگ‪ ،‬آسیب بسیاری دیدند؛‬

                  ‫اما استحکام و ایستایی آن‪ ،‬این بنا را در برابر لرزشهای حاصل از برخورد راکتها حفظ کرده است‪.‬‬
‫نقل قولهای مختلفی دربارة هدف از ساخت این بنا بیان شده است؛ گروهی معتقدند صاحب این ساختمان‪ ،‬تاجری بازاری‬
‫بوده و آن را بهعنوان مهمانسرا برای تجار و بازاریانی که به سنندج میآمدند‪ ،‬ساخته است‪ .‬البته تعداد طبقات و اتاقهای عمارت‬
‫هم این موضوع را تأیید میکند‪ .‬این ساختمان تا یک دهه پیش در اختیار ورثة احمدزاده بود که در سالهای ‪ 1383‬و ‪1384‬‬

‫‪ . 1‬بکه راهرو بکاز یکا سککرپوشککیکدة دورادور عمکارتهکا و بنکاهکای بزرگ غلامگردش‪ ،‬غلامگرد یکا مردگرد میگوینکد‪ .‬این راهرو معمولا بکهصککورت ایوان‬
                                                                                                                  ‫سرپوشیده است‪.‬‬
   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33