Page 4 - فصل هفتم-اماکن مذهبی و آئینی/ استان کردستان
P. 4

‫اماکن مذهبی و آئینی‪4/‬‬

‫بهکاررفته یکپارچهاند‪ .‬آنچه وجه تمایز آنهاست استحکام نسبی‪ ،‬عمر بنای تغییرنیافته‪ ،‬اصالت معماری و حفظ عملکرد آنها‬
                                                                             ‫است (زندی و حمیدی‪.)46 :1396 ،‬‬

                                                                                          ‫مسجد آویهنگ‬
‫این مسجد در مرکز روستای آویهنگ در دهستان ژاورود غربی از بخش کلاترزان شهر سنندج واقع شده است‪ .‬نقشة مسجد‬
‫آویهنگ بهصورت شبستان ستوندار چوبی در دو طبقه ساخته شده است‪ .‬تنها تفاوت این مسجد با مساجد رشید قلعهبیگی و‬
‫میرزا فرجاله در تعداد ستونهای چوبی آن است (زارعی‪ .)88 :1381 ،‬این مسجد‪ ،‬دو بخش دارد؛ یکی بخش قدیمی و دیگری‬
‫بخش الحاقی‪ .‬بخش قدیمی یا همان طبقة نخست مسجد‪ ،‬شامل یک شبستان ستوندار چوبی با پلان مستطیلشکل‪ ،‬حوضخانه‪،‬‬

   ‫غسالخانه و یک اتاق ورودی است‪ .‬بخش الحاقی در طبقة بالا‪ ،‬افزونبر شبستانی مشابه طبقة همکف‪ ،‬یک اتاق هم دارد‪.‬‬
‫ویژگی بارز تزئینات بنا‪ ،‬قوسهای نیمدایرة متداول در عصر قاجار است‪ .‬سرستونهای چوبی با آیات قرآنی‪ ،‬تاریخ‬
‫ساخت و نام خلفای اهل سنت زینت یافته است‪ .‬مساجد سبک کردستانی‪ ،‬دو ایوان دارند؛ یک ایوان ستوندار چوبی رو به‬

                                                ‫قبله و یک ایوان ستوندار چوبی بهسمت شرق (همان‪.)34 :1388 ،‬‬

                                                                                           ‫مسجد دو مناره‬
‫مسجد دو منارة سقز در محلة میانقلعة سقز و در دامنة یگانه تپه تاریخی داخل شهر؛ یعنی نارینقلعه در بافت قدیم شهر‪ ،‬در‬
‫خیابان امامخمینی و پشت حسینیه سقز‪ ،‬واقع شده است‪ .‬این مسجد در محیطی آزاد ساخته شده و از هر چهار طرف باز است‪.‬‬
‫ازطرف شمال به یک کوچة سه متری محدود به تپة قلعة قدیم نارینقلعه‪ 1‬و خیابان امام ‪ ،‬ازطرف جنوب به محوطة باز حوضخانه‪،‬‬
‫ازطرف غرب به یک گذرگاه چهار متری و ازطرف شرق نیز به یک کوچه یک متری محدود میشود‪ .‬این مسجد در سال ‪1380‬‬

                                                          ‫با شماره ثبتی ‪ ،2600‬جزء آثار ملی کشور به ثبت رسید‪.‬‬
‫بنای مسجد طبق روایات محلی‪ ،‬به زمان شیخ حسن مولانآباد از عرفای حکیم ریاضیدان مشهور عصر افشاریه‪ ،‬برمیگردد‪.‬‬
‫هنگام عزیمت نادرشاه افشار به بغداد و عبور وی از این منطقه‪ ،‬شیخ حسن مولانآباد درخواست ساخت مسجدی برای اهالی‬
‫شهر را عنوان کرد‪ .‬نادرشاه نیز دستور ساخت این مسجد را در بافت قدیم شهر سقز داد‪ .‬در حال حاضر‪ ،‬برخی از اهالی منطقه‬
‫به این مسجد‪ ،‬مسجد شیخ حسن مولانآباد میگویند‪ .‬از دلایل صحت این مدعا‪ ،‬اهدای دو عصای مرصع و یک سفرة منقوش‬
‫زیبای چرمی از سوی نادرشاه به شیخ حسن است‪ .‬این وسایل هماکنون در قریة مولانآباد که آرامگاه این عارف عالیمرتبه در‬
‫آن قرار دارد‪ ،‬نگهداری میشود‪ .‬همچنین‪ ،‬یک جلد کلامالله مجید خطی در مقبرة شیخ حسن نگهداری میشود که هدیه یکی از‬
‫روحانیون زمان شیخ حسن است و قدمت آن به اواخر دورة افشاریه بازمیگردد‪ .‬همچنین با توجه به کاشیکاریهای این مسجد‬
‫که بیشتر مربوط به اواخر افشاریه و اوایل زندیه است‪ ،‬میتوان بهطور قطع مطمئن شد که بنا مربوط به دورة افشاریه است و در‬

                                           ‫دورانهای بعدی مرمت شده و تعمیرات جزئی در آن صورت گرفته است‪.‬‬

‫‪ .1‬نارین‪ ،‬واژهای مغولی و بهمعنی خزانة جواهرات پادشاه است و نارینقلعه‪ ،‬به محل نگهداری خزانه در قسمتی از یک قلعه اطلاق میشده است‪ .‬در‬
                                                                            ‫برخی از منابع‪ ،‬قلعههایی مستقلاً با نام نارینقلعه ثبت شدهاند‪.‬‬
   1   2   3   4   5   6   7   8   9