Page 36 - فصل اول-جغرافیای طبیعی/ استان کردستان
P. 36

‫جغرافیای طبیعی‪36 /‬‬

                                                                               ‫ب) تحلیل گسلهای منطقه‪1‬‬
‫سازوکار بیشتر گسلهای موجود و شناختهشده در استان كردستان‪ ،‬غالباً از نوع راستالغز است‪ .‬باتوجهبه اینكه گسلهای‬
‫راستالغز در مقایسه با گسلهای فشاری كمانرژیتر هستند‪ ،‬ازاینرو دورة بازگشت زمینلرزهها‪ 2‬در راستای آنها به نسبت‬
‫كوتاهتر و شتاب گرانش زمین در درازای آنها كمتر است و درنتیجه‪ ،‬بهلحاظ ایجاد زمینلرزههای بزرگ و ویرانگر توان‬

                                                                                             ‫كمتری دارند‪.‬‬

                                                                                    ‫ج) زون گسلی زاگرس‬
‫زون گسلی زاگرس ازجمله مهمترین روندهای شناختهشده در سیستم شكستگیهای اصلی ایران زمین است که مرز‬

                           ‫جدایی ایران مركزی از گنداوانا در اواخر پالئوزوئیك و اوایل مزوزوئیك را نشان میدهد‪.‬‬
‫تاریخ تكوین و فعالیت این زون در مراحل مختلف رویدادهای تكتونیكی‪ ،‬موجب پیچیدگی در طرح هندسی‬
‫شكستگیها شده است‪ .‬در این زون‪ ،‬مجموعهای از گسلهای راندگی دیده میشود كه به شكل سفرههای رویرانده در نواحی‬
‫كرمانشاه و بروجرد گزارش شدهاند‪ .‬این راندگیها بهطور عمده در دو مرحلة ساختاری آلپی یكی در كرتاسه بالا و دیگری‬
‫در نئوژن بالایی اتفاق افتاده است‪ .‬سیستم گسلی دیگری نیز وجود دارد كه بهشکل گسلهای معكوس با زاویه زیاد و یا‬
‫نزدیك به قائم است و گسلهای راندگی را قطع کرده و نسبت به آنها جوانتر است‪ .‬این زون در طول بیش از ‪1300‬‬
‫كیلومتر‪ ،‬از مرزهای شمالغربی در كردستان تا شمال تنگه هرمز‪ ،‬با روند تكوینی ‪ ،N130‬ادامه دارد‪ .‬این زون گسلی‪ ،‬فعال‬
‫و لرزهزا است و زمینلرزههای بزرگی در ارتباط با آن در سدة اخیر گزارش شده است‪ .‬گسلهای دورود‪ ،‬مروارید‪ ،‬صحنه‪،‬‬

        ‫نهاوند‪ ،‬كارون و قلعة حاتم از گسلهای مرتبط با زون گسلی زاگرس به شمار میروند )‪.(Tchalenko&Braud: 1974‬‬
‫راندگی زاگرس‪ ،‬افزونبر حركت در فازهای آلپ میانی و پایانی‪ ،‬حركت عمدهای را در كرتاسه پایانی داشته است كه‬

                      ‫شكلگیری سفرههای رورانده ‪ -‬موجود در نواحی كرمانشاه و بروجرد ‪ -‬معلول این حركت است‪.‬‬
‫روابط هندسی مجموعه شكستگیهای مرتبط با راندگی زاگرس‪ ،‬حكایت از آن دارد كه زون برشی یادشده‪ ،‬حركت‬
‫راستگرد دارد و بهاحتمالزیاد‪ ،‬این شكستگیهای راستگرد‪ ،‬در مراحل آلپ پایانی تشكیل شده و به همین دلیل‪ ،‬ازنظر‬

                            ‫سنی جوانتر است و با راستایی مستقیم و شیب زیاد‪ ،‬روند راندگی قدیمی را قطع میكنند‪.‬‬
‫ابرگسل زاگرس كه یكی از مهمترین گسلهای بنیادی ایران است با راستای شمالغربی ‪ -‬جنوبشرقی‪ ،3‬سازوكار فشاری‬
‫داشته‪ ،‬نواحی جنوبی استان را تحت تأثیر قرار میدهد و با زمیندرز‪ 4‬میان پهنة سنندج ‪ -‬سیرجان در شمالشرقی و زاگرس‬
‫در جنوبغربی‪ ،‬انطباق دارد )‪ .(Berberian& Kint: 1981, Barberian: 1976, 1981, 1988‬شیب گسل زاگرس در بخش دارای‬

            ‫راستای (‪ ،)13N E‬به سوی شمالشرقی است و در امتداد آن‪ ،‬ایران مركزی بر روی زاگرس رانده شده است‪.‬‬

‫‪ .1‬مطالب مربوط به گسلهای استان کردستان بهطورکلی برگرفته از گزارش تشخیص و تحلیل منابع طبیعی و محیطزیست استان کردستان است که‬
                                                ‫سازمان مدیریت و برنامهریزی استان کردستان در سال ‪ 1397‬آن را تهیه و منتشر کرده است‪.‬‬

  ‫‪2. Return period‬‬
  ‫‪3. NW-SE‬‬
  ‫‪4. Geosuture‬‬
   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41