Page 32 - فصل اول-جغرافیای طبیعی/ استان کردستان
P. 32

‫جغرافیای طبیعی‪32 /‬‬

‫کنگلومرا‪ :‬چینههای کنگلومرا و ماسهسنگ در لابهلای شیلها و در جنوبغرب استان کردستان قرار دارند که گسترش‬
                                                           ‫آنها محدود و محصور در همین ناحیه هستند‪.‬‬

‫در دامنة جنوبی کوه کرسی که در شانزده کیلومتری جنوبغربی سنندج قرار دارد‪ ،‬ضخامت کنگلومرا تقریب ًا دویست‬
‫متر است که افزونبر قلوههای کوارتزیتی و ولکانیکی‪ ،‬قلوههای آهک اوربیتولیندار و همچنین قلوههای آهک‬

                                                                                  ‫گلوبوترونکانادار نیز دارد‪.‬‬
‫بهطرف شمالغرب و در جنوب دهکدة کرجو‪ ،‬قلوههای ولکانیکی در بخش بالایی این واحد فراوان است و همراه با‬

                  ‫دیگر مواد آتشفشانی دیده میشود که نشاندهندة فعالیت آتشفشانی همراه با تشکیل کنگلومرا است‪.‬‬
‫آهک‪ :‬جایگاه این چینههای آهکی در منطقه به دو صورت است؛ یا بر روی رسوبات کنگلومرایی قرار گرفتهاند و یا در‬
‫درون شیل سنندج بهصورت عدسی و بدون کنگلومرا مشاهده میشوند که در آن برونزدی در هشت کیلومتری شمال‬
‫سنندج وجود دارد و ضخامت آن حدود ‪ 160‬متر است و فسیلهای آمونیتهای کرتاسه بالا و همچنین اینوسراموس‬

                                                                                              ‫دارد‪.‬‬

                                                                                  ‫ه) کرتاسة بالا ‪ -‬پالئوسن‬
‫شیل و آهکهای قرمز و خاکستری‪ :‬این رسوبها در شرق و جنوب و بهویژه در غرب سنندج گسترش زیادی‬
‫داشته و در حقیقت دنباله شیل سنندج و قسمتهای بالایی آنها هستند‪ ،‬با این تفاوت که بیشتر ماسهای و آهکی‬

                                            ‫بخشهای هوازده و دگرسان شدة آنها اغلب قرمزرنگ هستند‪.‬‬
‫سنگهای آتشفشانی‪ :‬در جنوب و غرب سنندج چند برونزد ولکانیک در بخش بالای رسوبهای شیلی قرار دارد‬
 ‫که از لایههای آندزیتی تشکیل شده است‪ .‬ضخامت ولکانیکها زیاد نیست و از بیست تا سی متر تجاوز نمیکند‪.‬‬
‫آهکهای میکروفسیلدار‪ :‬این آهکها معمول ًا خاکستریرنگ‪ ،‬کمی مارنی‪ ،‬چینهای و نازک لایه هستند و در میان چینههای‬

                                                                   ‫آن ماسهسنگ و شیل نیز دیده میشود‪.‬‬
‫ضخامت این چینههای آهکی در جنوبغربی سنندج حدود ‪ 270‬متر است و بهصورت نواری سفیدرنگ در میان‬

                                            ‫رسوبهای سیاهرنگ شیل تا کیلومترها بهسمت شمالغربی ادامه دارد‪.‬‬

                                                                                     ‫و) دوران سنوزوئیک‬
‫نهشتهها و واحدهای سنگی زمینشناسی دوران سوم‪ ،‬با فعالیتهای آتشفشانی و بالا آمدن تودههای نفوذی سنگهای‬

                   ‫آذرین و آمیزهای رنگین شروع شده و در ادامه‪ ،‬نهشتههای متنوع به وجود آمده است (همان‪.)189 ،‬‬

                                                                                       ‫ز) پالئوسن ‪ -‬ائوسن‬
‫شیل و ماسهسنگ با عدسیهای آهکی و سنگهای آتشفشانی‪ :‬این رسوبات آخرین قسمت از رسوبهای بهظاهر پیوسته‬

                       ‫مزوزوئیک ترشیر هستند که بهطور همساز بر روی رسوبات کرتاسه بالا پالئوسن قرار دارند‪.‬‬
                     ‫سنگهای یادشده را میتوان به سه بخش اصلی فلیش‪ ،‬شیلهای آهکی و افیولیت تقسیم کرد‪:‬‬
‫فلیش‪ :‬شامل رسوبات دریایی مرکب از تناوبی بیشمار از لایههای پلیتی است‪ .‬در غرب و جنوبغرب سنندج‪ ،‬مجموعهای‬
‫از نهشتههای فلیشی وجود دارد که بر روی آهکهای فسیلدار قرار دارند و از تناوب ماسهسنگ شیل و آهک تشکیل‬

                                           ‫شدند‪ .‬این نهشتهها در بخش جنوبی استان برونزدهای خوبی دارند‪.‬‬
   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37