Page 31 - فصل اول-جغرافیای طبیعی/ استان کردستان
P. 31

‫‪ / 31‬استان کردستان‬

‫آهکهای سفیدرنگ تبدیل میشوند و در سمت غرب و دامنههای جنوبی کوه چهلچشمه‪ ،‬حدود پانصد متر شیل‬
                                              ‫و ماسهسنگ ولکانیک با لایههای نازک آهکی دیده میشود‪.‬‬

‫ماسهسنگ و کنگلومرای قرمز‪ :‬در شرق و جنوبشرق سنندج‪ ،‬نهشتههای کرتاسه زیرین با جنس ماسهسنگ و‬
‫کنگلومرا و شیل قرمزرنگ با ضخامت حدود صد متر و به طول شصت کیلومتر بر روی رسوبات ژوراسیک قرار‬

                                                                                             ‫دارند‪.‬‬
‫آهک اوربیتولیندار‪ :‬کنگلومرا و ماسهسنگهای قرمز بهطور همساز با یک گذار تدریجی از آهکهای مارنی‬
‫اوربیتولیندار پوشیده شدهاند‪ .‬دانههای چرت‪ ،‬درون آهک و لایهها‪ ،‬چینخوردگیهای فرعی کوچکی دارند‪ .‬در‬
‫غرب شهر کامیاران و در دامنه شمالی کوه زرنه‪ ،‬فسیلهای اوربیتولین با چشم غیرمسلح در داخل آهکهای مارنی‬

                                                                    ‫بهخوبی و فراوانی مشاهده میشوند‪.‬‬
‫شیلهای تیرهرنگ‪ :‬سنگهای آهکی در شمالغربی استان کردستان بهطور همساز با یک سری شیلهای آرژیلیتی‬
‫به رنگ خاکستری تیره و سیاه پوشیده شدهاند‪ .‬این رسوبات در غرب روستای آویهنگ (جنوبغرب استان) نیز‬

                                                                                      ‫نمایان هستند‪.‬‬
‫واحد ماسهسنگی‪ :‬این واحد که حدود ‪ 250‬متر ضخامت دارد در بخش پایین شیلها قرار گرفته و از جنوب دهکدة مارنج‬
‫(ناحیه کامیاران) تا شمال کوه یوسف سیاه به درازای ‪ 45‬کیلومتر دیده میشوند‪ .‬در اطراف روستای مارنج‪ ،‬واحد یادشده‬
‫از تناوبی از ماسهسنگ آهکی‪ ،‬آهک سیلیسی‪ ،‬شیل و سنگهای آتشفشانی آندزیتی تشکیل شده که بهطور همساز‬
‫روی چینههای آهک اوربیتولیندار قرار دارند و این چینههای آهکی دارای میکروفسیلهای رادیولر و ماکروفسیل‬

                                                                                     ‫آمونیت هستند‪.‬‬
       ‫در غرب دهکدة مارنج چند نمونه فسیل آمونیت گردآوری شده که سن آپسین (کرتاسه زیرین) را نشان میدهند‪.‬‬

                                                                                            ‫د) کرتاسه بالا‬
‫شیلهای خاکستری (شیل سنندج)‪ :‬از این رسوبها که حدود ‪ 1700‬متر ضخامت دارند‪ ،‬بخشی در شمالشرق منطقه‬
‫و پیرامون شهر بیجار برونزد دارد؛ اما بخش بیشتر آن در نیمة غربی استان گسترش یافته و شهر سنندج بر روی‬
‫آن ساخته شده است؛ ازاینرو‪ ،‬شیل سنندج نامیده میشود‪ .‬از ویژگیهای ژئومورفولوژیکی منطقه‪ ،‬وجود تپههای‬
‫کوچک و بزرگ گنبدیشکل است که بخشی از آنها با لایة نازکی از خاکهای رس ِی فراوردة فرسایش پوشیده شده‬

                                                                                              ‫است‪.‬‬
‫لایههای از آهک‪ ،‬کنگلومرا و ولکانیک در بالای شیلها وجود دارد‪ .‬عدسیشکل بودن این میان لایهها از ویژگیهای‬

                                                                                     ‫مهم شیل سنندج است‪.‬‬
‫سنگهای آتشفشانی پورفیریتی آندزیتی‪ :‬این واحد ولکانیکی پهنة بزرگی را در شمال سنندج پوشانده که ضخامت‬
‫آن سیصد تا چهارصد متر است‪ .‬بخش پایینی آن حدود پنجاه متر کلفتی دارد و از تناوب شیلهای سیاه و آندزیت‬

                 ‫تشکیل شده است‪ .‬همچنین بخش بالایی با ضخامت ‪ 250‬تا ‪ 350‬متر از جنس ولکانیک است‪.‬‬
‫آهکهای خاکستریرنگ‪ :‬چینههای آهکی این واحد معمولاً در درون شیلها قرار دارد‪ .‬آهکها‪ ،‬دانههای کوارتز‬
‫دارند؛ اما جایی که از ولکانیکها فاصله دارند بیشتر آرژیلی و رسیشده و دارای فسیل اینوسراموس بوده که در این‬

                                                   ‫میان‪ ،‬روزندار گلوبوترونکانا بیشترین فراوانی را دارد‪.‬‬
   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36