Page 27 - تاریخ، فرهنگ و هنر استان ایلام
P. 27

‫اختلافایران و عثمانی بر سر اراضی صیفی و ملخطاوی در دورۀ قاجار‬

‫پاشا‪ .)66 :1396 ،‬همچنین این مضبطه ب ‌هصراحت ابراز می‌کند‪« :‬از محلی که رودخانة مزبور‬
‫[گاوی] از میان کو‌هها بیرون می‌آید تا به محل موسوم به مخلط هم‪ ،‬هر دو طرف رودخانة‬
‫مزبوره متعلق عشایر فیلی است»‪ .‬در ادامه‪ ،‬در مضبطة اهالی بدره‪ ،‬برای اینکه طرح ادعایی‬
‫در آینده برای دولت عثمانی باز بماند‪ ،‬آمده است‪« :‬در اراضی واقعه فیمابین این دو رودخانه‬
‫[کنجا ‌نچم و گاوی] تا مخلط‪ ،‬از عشایر بنی‌لام طایفتین الطعان و الخمیس و از عشایر فیلی‬
‫طوایف ملخطاوی و صیفی و خانمی سکنی دارند» (درویش پاشا‪ .)66 :1396 ،‬اهالی بدره و‬
‫عشیرة بنی‌لام در مضبطة خود مدعی شده‌اند که این اراضی در تصرف آن‌ها بوده و بعد از‬
‫مرگ حسن‌خان‪ ،‬فرزندان وی در آن اراضی بنای تصرف و تعرض گذاشت ‌هاند (همان‪.)68 :‬‬
‫میرزا مح ‌بعل ‌یخان ب ‌هدرستی این ادعا را «بی‌اصل و خلاف‌واقع» برشمرده است (مرندی‬

                                                             ‫یکانلو‪.)341 :1395 ،‬‬

                      ‫‪6‬ـ‪ .3‬استناد جستن به طوایف ایرانی و سرچشمة رودها‬
‫در آن اراضی‪ ،‬طوایف صیفی و ملخطاوی ساکن بودند و آن اراضی به اسم آن طوایف‬
‫خوانده می‌شد‪ .‬دو طایفة دیگر به نا ‌مهای زرگوش و خانمی نیز در این اراضی ساکن بودند‪.‬‬
‫دو طایفة صیفی و ملخطاوی دو قلعه نیز به نام خود در آن اراضی داشتند‪ .‬قلعة صیفی در‬
‫شمال‌غربی شهر کنونی مهران و قلعة ملخطاوی در جنوب‌شرقی شهر مهران واقع شده بود‬

                                 ‫(استادوخ‪ :‬اسناد مکمل‪ ،‬کارتن ‪ ،61‬سند شمارة ‪.)226‬‬
‫ایرانی‌ها از نوشته‌های رسمی و محلی عثمان ‌یها‪ ،‬مبنی بر اینکه سرچشمة این رودها از‬
‫کو‌ههای پشتکوه است‪ ،‬به‌عنوان ادله‌ای برای اثبات تعلق اراضی صیفی و ملخطاوی به ایران‬
‫استفاده کردند؛ چراکه این رودها از میان آن اراضی می‌گذشتند و آن‌ها را سیراب م ‌یکردند‬

                                 ‫(استادوخ‪ :‬اسناد مکمل‪ ،‬کارتن ‪ ،61‬سند شمارة ‪.)226‬‬

                        ‫‪6‬ـ‪ .4‬استناد جستن به تجاوزگری‌های مکرر عثمانی‌ها‬
‫اقدام تجاوزگرانة عثمانی و هجوم‌ مکررش به اراضی صیفی و ملخطاوی به‌عنوان یکی از‬
‫ادل ‌ة اثبات تعلق آن اراضی به ایران مطرح شد؛ چراکه به اعتقاد میرزا محب‌علی‌خان‌‪ ،‬اگر ملک‬
‫عثمانیه می‌بود‪ ،‬تعمیر م ‌یکردند نه تخریب و اگر متصرف م ‌یبودند‪ ،‬سوق عسکر نم ‌یدادند‬
‫(مرندی یکانلو‪ .)345 :1395 ،‬طفره رفتن عثمانی‌ها از فرستادن مأمور و کارشنا ِس تحدید‬

                                    ‫‪25‬‬
   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32