Page 22 - تاریخ، فرهنگ و هنر استان ایلام
P. 22

‫تاریخ‪،‬فرهنگوهنراستانایلام‬

‫گاوی با سطح اراضی مذکور‪ ،‬ب ‌هراحتی مساحت وسیعی به زیر کشت آبی م ‌یرفتند؛ ب ‌هویژه‬
‫آنکه پس از ویران شدن شهر باغسایی‪ ،‬تنها در این اراضی امکان کشاورزی آبی گسترده‬

                                          ‫وجود داشت (مرندی یکانلو‪.)100 :1395 ،‬‬
‫اراضی صیفی و ملخطاوی از سمت شمال و شمال‌غرب به کوه‌های پشتکوه و تنگة‬
‫کنجان‌چم محدود م ‌یشدند‪ .‬مهم‌ترین راه ارتباطی مناطق کوهستانی و ییلاقی پشتکوه با‬
‫اراضی گرمسیری و قشلاق‌نشین دشت محسن آب (دشت مهران) و شهر باغسایی از صیفی‬
‫و ملخطاوی می‌گذشت‪ .‬به عبارت گویاتر‪ ،‬این اراضی دروازة پشتکوه محسوب م ‌یشدند و‬
‫درصورت تصرف توسط عثمانی‌ها‪ ،‬راه ارتباطی مناطق کوهستانی پشتکوه با مناطق دشتی‬
‫و قشلاق‌نشین پشتکوه قطع می‌شد و عثمان ‌یها‪ ،‬به تبعیت از موقعیت جغرافیایی آن اراضی‪،‬‬
‫بیش از یک‌س ّوم مساحت پشتکوه را از ایران مجزا و به خاک خود ملحق م ‌یکردند‪ .‬فردی به‬
‫نام نصرالله‪ ،‬از مسئولان کمیسیون تحدید حدود دولت ایران‪ ،‬در خصوص اهمیت سوق‌الجیشی‬
‫اراضی مذکور می‌نویسد‪« :‬صیفی و ملخطاوی به‌منزلة دروازة پشتکوه است و تصرف آنجا در‬

                ‫حکم تسخیر پشتکوه محسوب م ‌یشود» (استادوخ‪169 :‬ـ‪1‬ـ‪38‬ـ‪1332‬ق)‪.‬‬
‫مسئلة ادعای عثمان ‌یها تنها به این دو قطعه محدود نبود‪ .‬درواقع‪ ،‬با تصرف و الحاق این دو‬
‫قطعه‪ ،‬تمام دشت‌های گرمسیری دهلران‪ 1‬و مهران در معرض ادعای عثمان ‌یها قرار می‌گرفتند؛‬
‫چراکه از دهة ‪1270‬ق به بعد‪ ،‬عثمان ‌یها سیاست نا امن کردن و ایجاد سرزمین سوخته را در‬
‫نوار مرزی با ایران در پیش گرفتند‪ .‬آنان عشایر تابع ایران را به ترک اراضی مرزی وادار‬
‫کردند و برای مدتی‪ ،‬بخشی از اراضی صیفی و ملخطاوی و باغسایی را به اعراب مرزی اجاره‬
‫دادند و از این اجار‌هنامه‌ها به‌عنوان ادله‌ای محکم برای طرح ادعای ارضی خود استفاده کردند‬

                                 ‫(استادوخ‪ :‬اسناد مکمل‪ ،‬کارتن ‪ ،61‬سند شمارة ‪.)227‬‬
‫غلا ‌مرضاخان‪ ،‬والی پشتکوه‪ ،‬دربارة اهمیت راهبردی مناطق مورد اختلاف ایران و عثمانی‪،‬‬
‫در مکاتب ‌های به تاریخ ‪1324‬ق با وزارت امور خارجه متذکر م ‌یشود‪« :‬هرگاه صیفی و ملخطاوی‬
‫و باغسایی‪ ،‬این سه محل از دست سرح ‌دداری ارادتمند خارج شود و در تصرف متصرفین دولت‬
‫ابدمدت عثمانی بیفتد‪ ،‬مثل این است [که] تمام پشتکوه را تصرف نمود‌هاند‪ ،‬بلکه موافق خریطه‪2‬‬

  ‫و قانون حدود از دزفول و شوشتر و‪ ...‬هم دخالت م ‌یکنند» (استادوخ‪61 :‬ـ‪11‬ـ‪15‬ـ‪1324‬ق)‪.‬‬

   ‫‪ .1‬دشت‌های دهلران ب ‪‎‬هموازات دشت مهران و محن‌آباد در نوار مرزی ایران و عراق واقع شده است‪.‬‬
                                                                           ‫‪ .2‬خریطه‪ :‬نقشه‬

                                  ‫‪20‬‬
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27