Page 24 - فصل اول-جغرافیای تاریخی/ استان کردستان
P. 24

‫جغرافیای تاریخی‪24/‬‬

‫را به شهر و میان قلعه آورد‪ .‬یکی دیگر از حکام اردلان قدری از این قلاع را تعمیر کرد و سه شترگلو برای این قنات درست‬
‫کرد که بهسهولت آب آن به میان قلعة حکومتی بیاید و حالا آن شترگلوها باقی است و به همین واسطه این قنات به قنات‬
‫حسنعلیخان شهرت دارد‪ .‬قلعة مختصری را نیز در اطراف آبادی سنندج کشید و تا سی سال پیش‪ ،‬آثار این قلعه پیدا بود‪.‬‬
‫قریب ‪ 176‬سال این شهر به همان حالت باقی بود‪ .‬حسنعلیخان در میان قلعة حکومتی‪ ،‬عمارت و تالار چندی را بنیان نهاد‬
‫و حمامی را دایر کرد تا نوبت حکمرانی ولایت کردستان در تاریخ ‪1214‬ق‪ .‬به اماناللهخان بزرگ رسید‪ .‬اماناللهخان از سال‬
‫‪ 1220‬تا ‪ 1230‬ق‪ .‬به توسعة شهر پرداخت و بنای عمارتها و مسجدها و بازار را در میان شهر گذاشت‪ .‬در مدت ده سال‪،‬‬
‫همة این خیالات و اتفاقات را به اتمام رسانید و عمارات عالیه چندی را برپای نمود (وقایعنگار کردستانی‪31-30 :1381 ،‬؛‬

                                                                                   ‫سنندجی‪.)123-122 :1366 ،‬‬
‫در منابع به شکلگیری بافت شهری سنندج بر دامنة تپهها اشاره شده است‪ .‬واسیلی نیکیتین در حدود سالهای ‪-1915‬‬
‫‪1918‬م‪ .‬در ایران بود و از شهر سنندج این توصیف را ارائه میدهد‪« :‬اردلانها مرکزشان شهر کوچک و زیبای سنه است‪.‬‬
‫این شهر در منطقهای واقع شده که در خود ایران نیز به همان نام واقعی کردستان نامیده میشود‪ .‬س َنه یک شهر قدیمی است‬
‫و کتیبههای بسیاری در اطراف این شهر بهدست میآیند و اغلبشان هم مربوط به دوران ساسانیان هستند که بر این نکته‬

                                                                        ‫گواهی میدهند» (نیکیتین‪.)361 :1366 ،‬‬
‫در سال ‪ 1046‬ه‪.‬ق‪ .‬سلیمانخان فرزند میرعلمالدین فرزند تیمورخان اردلان‪ ،‬در زمان شاه صفی حاکم کردستان شد و قلعههای‬
‫زلم و پلنگان و حسنآباد را ویران کرد و شهر فعلی سنندج را در سال ‪1046‬ه‪.‬ق‪ .‬بنیاد گذاشته و آن را سنهدژ نامیده است (مردوخ‬

                                                                                                 ‫کردستانی‪.)331 :1379 ،‬‬

‫سلیمانخان اردلان‪ ،‬والی کردستان در زمان شاه صفی (‪ 1038‬تا ‪1052‬ه‪.‬ق) به انگیزة نظامی و مرکزیت سیاسی برای حکومت‪،‬‬
‫هستة اولیة سنندج را بهصورت قلعهای بر فراز تپة طبیعی که به ارتفاع بیست متر بر اطراف احاطه داشت و در کنار روستای سینه‪،‬‬
‫بنا نهاد‪ .‬این قلعه که در دورة معاصر به قلعة فردوسی و باشگاه افسران نیز معروف است‪ ،‬درنهایت استحکام و با برج و بارو ساخته‬
‫شد و در اطراف آن عمارات‪ ،‬حمام‪ ،‬مساجد و اسواق زیاد ایجاد شد و یک رشته قنات از «سرنووی» در غرب شهر سنندج برای‬
‫دارالحکومه احداث و آب آن را با سه شترگلو به داخل قلعه انتقال داد‪ .‬با کشف آثاری از دورههای پارت و ساسانی و سلجوقی‬
‫در داخل بقایای آن‪ ،‬این قلعه (کهندژ) در سال ‪ 1382‬در فهرست آثار ملی کشور ثبت شد‪ .‬با استناد به منابع‪ ،‬سازماندهی فضای‬

                                                                             ‫شهر سنندج شامل سه بخش است‪:‬‬
             ‫‪ -‬دارالحکومه یا کهندژ که در مرکز شهر و یا در نقطة مهم و بالای شهر و مشرف به پیرامون قرار داشت‪.‬‬
        ‫‪ -‬محلههای مسکونی و خانهها که آن را شارستان نیز گفتهاند که احتمال ًا بازار سنندج نیز در این دوره ساخته شد‪.‬‬

                                                     ‫‪ -‬ربض که شامل باغها و روستاهای پیرامون شهر است‪.‬‬
‫شهر سنندج‪ ،‬در دورة حکومت شاه صفی (شاه صفوی)‪ ،‬تحت حکومت موروثی خاندان اردلان از رشد چشمگیری برخوردار‬
‫شد؛ اما پس از بروز مشکلات و درگیری با حکومت مرکزی‪ ،‬رونق چندانی نیافت‪ .‬به همین دلیل محدودة کالبدی شهر در این‬
   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29