Page 19 - فصل سوم-بناها، آثار و اشیای باستانی و تاریخی/ استان کردستان
P. 19

‫بناها‪ ،‬آثار و اشیای باستانی و تاریخی‪18 /‬‬

‫درها بهصورت قاببندی و با طرحهای زیبا ساخته شده است‪ .‬گچبری و کاربندی از دیگر تزئینات بارز این ساختمان است‪.‬‬
‫تزئینات گچبری داخل قصر با کارهای فوقالعاده از طرحهای گل و بوته و اسلیمی دورة قاجار است‪ .‬طرحهای مشبک گچبری‬
‫با نقشهای مشابه در سقف گنبد قصر کار شده است‪ .‬آب مورد نیاز عمارت خسروآباد‪ ،‬از قناتی به همین نام تأمین میشده است‬

                                                                                      ‫(زارعی‪.)60-53 :1393 ،‬‬

                                                                                         ‫‪ .2‬عمارت آصف‬
‫عمارت آصف در ضلع شمالی خیابان امام خمینی شهر سنندج واقع شده است‪ .‬این بنا در بافت قدیمی شهر و‬
‫محلة سرتوپوله و در مجاورت بناهایی همچون بقایای سنَه دژ‪ ،‬عمارت ملالطفالله شیخالاسلام و عمارت مشیردیوان‬
‫قرار دارد‪ .‬عمارت آصف به شماره ‪ 1822‬در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده و هماکنون با عنوان خانة کرد (موزة‬

                                               ‫مردمشناسی) تحت تملک میراث فرهنگی استان کردستان است‪.‬‬
‫بانی اولیه این عمارت بهطور دقیق مشخص نیست؛ اما برخی روایتهای شفاهی‪ ،‬بانی آن را از خاندان امجد در دورة صفوی‬
‫میدانند‪ .‬بعدها میرزا رضای وزیر‪ ،‬پدر علینقی لشکرنویس معروف به آصف اعظم آن را به تملک خود درآورد و تغییراتی‬
‫اساسی در کل مجموعه ایجاد کرد‪ .‬این عمارت در میان اهالی سنندج به عمارت آصف یا آصف وزیری مشهور و شناخته شده‬
‫است‪ .‬همچنین دلیل نامگذاری خانه کرد بر روی آن‪ ،‬تعلق این عمارت به مجموعة بزرگ خانة کردی است که افزونبر عمارت‬
‫آصف‪ ،‬شامل عمارت مشیردیوان‪ ،‬خانه امیرارسلان آصفی‪ ،‬بقایای زمین و خانه سادات (معروف به زندان) نیز میشود‪ .‬براساس‬
‫شواهد و مدارک معماری‪ ،‬ساخت عمارت آصف در سه دوره شکل گرفته است‪ .‬در دورة اول‪ ،‬همزمان با اواخر عصر صفوی‪،‬‬
‫بخش شمالی عمارت‪ ،‬یعنی تالار اصلی و فضاهای پیرامون آن ساخته شدند‪ .‬در دورة دوم‪ ،‬یعنی نیمة اول دورة قاجار‪ ،‬فضاهای‬
‫ضلع غربی و شرقی حیاط‪ ،‬حمام و منزل علیخان سرهنگ به عمارت الحاق شد‪ .‬در دورة سوم و حوالی سالهای ‪،1316-1313‬‬

                                                              ‫فضاهای اندرونی و سردر ورودی کنونی ساخته شد‪.‬‬
‫این مجموعة بزرگ در حدود چهار هزار مترمربع مساحت دارد و در زمرة عمارتهای اعیانی شهر سنندج محسوب میشود‪.‬‬
‫عمارت‪ ،‬چهار حیاط به نامهای حیاط اصلی بیرونی‪ ،‬حیاط مطبخ‪ ،‬حیاط اندرونی و حیاط مستخدمین دارد‪ .‬مهمترین قسمت‬
‫عمارت‪ ،‬حیاط اصلی آن است که نقشة مستطیلشکل و تک ایوانی دارد که یادآور معماری سبک اصفهانی است‪ .‬در داخل‬
‫حیاط‪ ،‬آبنمای بزرگی در مقابل تالار اصلی قرار گرفته و در کنار آن باغچة بزرگی که به چهار بخش تقسیم شده‪ ،‬ایجاد شده‬
‫است‪ .‬در ضلع شمالی این حیاط‪ ،‬تالار اصلی با ایوان ستوندار چوبی و سرستونهای مقرنسکاری شده قرار دارد‪ .‬در دو سوی‬
‫فضای تالار دو راهرو با سردرهای تودرتوی دو اشکوبه ایجاد شده است‪ .‬تالار تشریفات بنا نیز ایوان ستوندار با ارسی پرکار‬
‫دارد و ازجمله بخشهای زینتی بنا محسوب میشود‪ .‬تالار اصلی به فرم چهارطاقی است و گنبدی آن را مسقف کرده است‪ .‬با‬
‫دقت در تصاویر قدیمی میتوان دریافت که این ایوان پیشتر بهصورت کلاهفرنگی بوده است‪ .‬وضعیت تالار اصلی نشانگر‬
‫معماری دورة صفوی است‪ .‬در سال ‪ 1381‬و در هنگام مرمت این قسمت از عمارت‪ ،‬دو قطعه مشبک گرهچینی در تالار اصلی‬
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24