Page 10 - فصل چهارم-آداب و رسوم/ استان کردستان
P. 10

‫آداب و رسوم‪10/‬‬

‫و دختران جوان میزد‪ .‬عروسکگردانها در هنگام چرخش عروسک در داخل روستا‪ ،‬نوایی را بهصورت گروهی زمزمه‬
                                                                                                 ‫میکردند‪:‬‬

                                            ‫«هَه ناران و َمناران‬
                          ‫هه نار همان انار بوده و اسم بعضی از مناطق کردستان نیز هست‬

                                           ‫یا ُخوا دا بکات باران‬
                                      ‫خدایا باران شروع به باریدن کند‬
                             ‫بوه َفه قیران و هَه ژاران برای فقیران و تنگدستان‬
                           ‫بو َکه بارا َنه ئاوی َده وی عروسک باران آب میخواهد‬

                                         ‫ئاوی ناو دَه غلانی دَه وی‬
                                 ‫آبی که از آن خمیر درست میشود لازم دارد‬

                                          ‫هیل َکه باروکانی دَه وی‬
                           ‫تخممرغهایی که نزدیک است به جوجه تبدیل شوند را میخواهد‬

                                        ‫دَه رزی َگه و َره کچانی َده وی‬
                                     ‫سنجاق دختران جوان را میخواهد‪.‬‬

                                          ‫بو َکه بارانه ئاوی َده وی‬
                                       ‫عروسک باران آب میخواهد»‬
‫این رسم امروزه در حال رنگ باختن است و بهندرت دیده میشود؛ اما در فهرست آثار معنوی کشور‪ ،‬ثبت ملی شده‬

                                                                       ‫است (تحقیقات شخصی نگارندگان‪.)1396 ،‬‬

                                                                                         ‫‪ .4‬مراسم عروسی‬
‫مراسم عروسی با آداب و رسوم ویژهای همراه بود که امروزه متفاوت شده است‪ .‬در گذشته‪ ،‬مراسم عروسی بسیار طولانی‬
‫بود و هرکدام از مراحل خواستگاری‪ ،‬ازدواج و مراسم پس از آن چندین روز طول میکشید و با تشریفات خاصی انجام میشد؛‬

                               ‫تفاوت عمدهای بین مناطق مختلف کردستان ازنظر اجرای مراسم عروسی دیده نمیشود‪.‬‬
‫اولین مرحله از مراسم‪ ،‬مرحلة انتخاب عروس و داماد بود که باتوجهبه عرف جامعه به شیوههای مختلفی صورت میگرفت‪.‬‬
‫گاهی اوقات زنان خانوادة پسر در میان همسایگان خود دنبال دختر دمبخت میگشتند‪ .‬بعد از یافتن دختر دلخواه و اطمینان از‬
‫اعتبار خانوادگی وی‪ ،‬بعدازظهر زنان خانوادة داماد به خانة دختر رفته و با دقالباب به صاحبخانه میگفتند مهمان میخواهید؟‬
‫زن صاحبخانه‪ ،‬در را باز کرده و مهمانان را به داخل خانه راهنمایی میکرد‪ .‬مهمانان با طرح موضوع‪ ،‬مراسم خواستگاری را‬
‫انجام میدادند‪ .‬زنهای خانوادة داماد‪ ،‬زمان چایآوردن دختر با ایما و اشاره به مادر داماد میفهماندند که آیا دختر مناسب به‬

                                                                        ‫نظر میرسد یا خیر (ایازی‪.)230 :1371 ،‬‬
‫روش دیگر آشنایی دختر و پسر ازطریق رفتوآمدهای فامیلی بود‪ .‬در این روش معمولاً روند ازدواج با سهولت بیشتری‬
‫اتفاق میافتاد‪ .‬روش دیگر مربوط به آشنایی و ابراز علاقة دختران و پسرانی بود که در همسایگی هم زندگی میکردند‪ .‬معمول ًا‬
‫کمتر اتفاق میافتاد که دختر و پسر پیش از مراسم خواستگاری‪ ،‬آشنایی قبلی با هم داشته باشند‪ .‬گاهی اوقات زمانیکه زنها و‬
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15