Page 8 - فصل چهارم-آداب و رسوم/ استان کردستان
P. 8

‫آداب و رسوم‪8/‬‬

                                                                                               ‫‪ .7‬نذریها‬
‫مردم کردستان برطبق باورهای دینی‪ ،‬نذوراتی را برای برآوردهشدن حاجات خود و یا یکی از اعضای خانواده تهیه‬
‫میکنند‪ .‬این نذورات شامل نقل و شیرینی است که در مراسم مولودیخوانی تقسیم میشود‪ .‬گاهی نیز زنان پارچههای‬
‫سبزرنگی را در زیارتگاههای اطراف شهر و یا روستا به شاخة درختان میآویزند تا حاجت آنها برآورده شود‪ .‬در این ایام‪،‬‬
‫بهویژه در روزهای تاسوعا و عاشورا‪ ،‬آش و نذریهای مخصوص پخته شده و در بین همسایهها و اهالی محل تقسیم میشود‬

                                                                                         ‫(زارعی‪.)55 :1392 ،‬‬

                                        ‫مراسم و آئینهای بومی‬

                                                                                       ‫‪ .1‬مراسم پیرشالیار‬
‫یکی دیگر از جشنها و آئینهای سنتی مردم کرد که ریشه در باورهای اساطیری و ادیان باستانی آنها دارد‪ ،‬مراسم‬

                             ‫پیرشالیار (شهریار) است که در دو مرحله جشن عروسی و مراسم کومسای اجرا میشود‪:‬‬

                                                                                ‫الف) جشن عروسی پیرشالیار‬
‫یکی از جشنهای کهن‪ ،‬جشن عروسی پیرشالیار است که در منطقة هورامان کردستان برگزار میشود‪ .‬اگرچه این مراسم‬
‫در طول زمان با تغییرات زیادی مواجه شده؛ همچنان ریشة اساطیری خود را حفظ کرده است‪ .‬دربارة پیرشالیار آمده است‪:‬‬
‫«پیر روحانیای از مغان زرتشت به نام پیرشالیار که نزد مردم اورامان بسیار محترم است و کتابش را به بیگانگان نشان‬
‫نمیدهند و سخنانش ضربالمثل است» (کسرائیان و عرشی‪ .)20 :1372 ،‬جشن بزرگ مردم اورامان در بهمنماه که سالروز‬

                                                                        ‫ازدواج پیرشالیار است برگزار میشود‪.‬‬
‫این مراسم هرساله در بهمنماه در آغاز چلة کوچک و در سه مرحله و طی سه هفته انجام میشود‪ .‬در اولین جمعة‬
‫بهمنماه‪ ،‬مردم گردوهایی که از باغ پیرشالیار چیده شده‪ ،‬پخش میکنند و بدینترتیب مراسم آغاز میشود‪ .‬در دومین مرحله‬
‫که در دومین جمعة بهمن ماه انجام میشود‪ ،‬بچههای روستا پیش از طلوع آفتاب به پشتبام میروند و با خواندن اشعار و‬
‫گرفتن هدایایی از اهالی‪ ،‬خبر از برآمدن خورشید و آغاز مراسم قربانی میدهند‪ .‬با طلوع اولین پرتو آفتاب‪ ،‬نوبت ذبح‬
‫گوسفندان و گاوها میرسد‪ .‬شبهنگام‪ ،‬همة مردان در خانة پیر جمع شده‪ ،‬گروهگروه در جایگاه مخصوص طایفة خود‬
‫مینشینند و برای تبرک‪ ،‬رشته تسبیح چوبین دانهدرشت و تخت گیوة بهجایمانده از پیر را میبوسند‪ .‬سپس مراسم نواختن‬
‫دف و ذکر آغاز میشود‪ .‬در سومین جمعة بهمنماه‪ ،‬مردان نانهایی را که بهشکل قرصهایی طلاییرنگ از آرد گندم و‬
‫مغز بادام کوبیده تهیه شده و با گیاهان خشک همچون ریحان و سیاهدانه تزئین شده است بر سر مزار پیرشالیار میبرند و‬

                           ‫سپس نانها را روی هم میریزند و آنها را خرد کرده با ماست بین حاضران تقسیم میکنند‪.‬‬

                                                                                          ‫ب) مراسم کومسای‬
‫مرحلة دوم مراسم پیرشالیار مراسم کومسای است‪ .‬این مرحله که در ادامة مرحله نخستین است‪ 45 ،‬روز بعد از فصل بهار‬
‫آغاز میشود و دقیقاً همزمان با ییلاق رفتن ( َهه وار) ساکنان اورامان است‪ .‬برای اجرای این مراسم نیز بیشتر ساکنان منطقه‬
‫به ارتفاعات رفته و روستاها تقریباً خالی میشوند‪ .‬هرسال در دومین هفتة اردیبهشت‪ ،‬اهالی اورامان و روستاهای مجاور‬
   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13