Page 12 - فصل هفتم-اماکن مذهبی و آئینی/ استان کردستان
P. 12

‫اماکن مذهبی و آئینی‪12/‬‬

‫بهکاررفته در آن از همین محل تأمین شده است‪ .‬قوسهای بهکاررفته در این مسجد از نوع تیزهدار و گنبدهای آن از نوع‬
                                                                                        ‫کلنبه یا کلمبه است‪.‬‬

‫مسجد خسروآباد همانند دیگر مساجد کردستان یک ایوان جنوبی‪ ،‬شبستان ستوندار واقع در پشت آن و یک حیاط در‬
‫مقابل آن دارد‪ .‬این مسجد یک ایوان بزرگ آجری دارد که قوس آن از نوع تیزهدار و به سبک معماری مناطق مرکزی‬
‫است‪ .‬سبک کردستانی در ساختار کلی مسجد رعایت شده و درحقیقت متأثر از معماری مسجد ‪ -‬مدرسة دارالاحسان سنندج‬
‫است‪ .‬یکی از ویژگیهای بارز این مسجد‪ ،‬سکویی در ضلع غربی است که بهصورت یک صفه از سایر بخشهای مسجد‬
‫مرتفعتر است و محل آموزش قرآن و احادیث در مسجد بوده است‪ .‬البته در ضلع شرقی هم حجرههای آموزش وجود‬

                                            ‫داشت که بعدها تعطیل شد و کاربری آن تغییر کرد (همان‪.)147 :1392 ،‬‬

                                                                                       ‫مسجد بابای نقشبند‬
‫محلة قلعة چهارلان که از محلههای قدیمی شهر سنندج است‪ ،‬پیرامون قلعهای قدیمی که چهار راه از اطراف آن عبور‬
‫میکرده‪ ،‬تشکیل شده و نزدیک به هشت مسجد در آن بنا شده است‪ .‬در ضلع شرقی قلعة چهارلان‪ ،‬مسجدی مربوط به اوایل‬
‫دوران قاجاریه به نام مسجد بابای نقشبند قراردارد‪ .‬پلان اصلی مسجد‪ ،‬شبستانی است و با مساجد دورة خود ازجمله مسجد‬

                              ‫وزیر و میرزا فرجالله مقایسه میشود که به همت استادکاران محلی طراحی و بنا شدهاند‪.‬‬
‫در ضلع جنوبی مسجد‪ ،‬حیاط آن قرار دارد که دو ورودی دارد و بعض ًا هم به این نام یعنی مسجد دودر معروف است‪.‬‬
‫چوب بهکاررفته در ساخت در اصلی‪ ،‬گردو است که حاصل هنر خراطی از هنرهای ریشهدار شهر سنندج است‪ .‬حوض آب‬
‫بازسازیشدة مسجد‪ ،‬مقابل ایوان اصلی قرار دارد‪ .‬در دو جانب مسجد‪ ،‬دو فضای متفاوت قرار گرفته‪ ،‬بهطوریکه سمت چپ‬
‫آن محل اقامت خادم مسجد و سمت راست اتاقکی طاقدار و گنبدی بهشکل هشتی قرار گرفته که محل دفن بابای نقشبند و‬
‫تنی چند از علمای شهر سنندج است‪ .‬اتاقک بهسبک رایج آن دوره‪ ،‬با هنر آجرتراشی تزئین شده است‪ .‬پیش از ورود به‬
‫شبستان اصلی‪ ،‬ایوان کوچکی دیده میشود که گاهی در ایام و مناسبتهای دینی با افزایش تعداد نمازگزاران از این ایوان‬

                                                                                        ‫هم استفاده میشود‪.‬‬
‫شبستان اصلی مسجد‪ ،‬چهار ستون با تزئینات و سرستون چوبی دارد‪ .‬بههنگام احداث بنای مسجد‪ ،‬چند متر از ستونهای‬
‫توانمند و قطور در عمقی از پی ساختمان قرار داده شده است که در نوع خود‪ ،‬در این سبک معماری متفاوتتر از دیگر‬

          ‫بناها به نظر میرسد‪ .‬سقف مسجد چوبی است؛ اما با توفالکاری‪ 1‬و بعدها با ترمیم مجدد بنا پوشانده شده است‪.‬‬
‫از خصوصیات مهم بنا‪ ،‬قرارگیری گنجههای زینتی در دل دیواره است که از آن بهعنوان محلی برای نگهداری قرآن‬
‫استفاده میشود‪ .‬در مرکز شبستان اصلی‪ ،‬نورگیری تعبیه شده که بهطور کامل نور روز را به داخل صحن مسجد منتقل میکند‬

                 ‫و بدینترتیب‪ ،‬روشنایی مسجد تا بههنگام غروب‪ ،‬بدون نیاز به لامپ یا چراغ گردسوز تأمین میشود‪.‬‬

‫‪ )tufāl( .1‬باریکههای چوبی که در زیرسازی کاهگل و گچ‪ ،‬روی تیرهای چوبی سقف میخکوبی میشود‪ .‬همچنین‪ ،‬نصب توفال بر روی سقف را‬
                                                                                                               ‫توفالکاری میگویند‪.‬‬
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17